"မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို မဂၤလာပါလုိ႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သရင္း ဒီစာမ်က္ႏွာေလးမွ ေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္"

Monday, August 16, 2010

WSK Camping (Second Day July 3, 2010)


ေနာက္ေန႕ေရာက္ေတာ့ မနက္မိုးလင္း နံနက္ေစာစာ Breakfast ကို Home cook Korean Breakfast ေလးစားၿပီး အခ်ိန္ေစာေနေသးတာနဲ႕ အနီးအနားတစ္၀ိုက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တည္းခိုအိမ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာမွာပဲ Confucius School ဆိုတာေလး စိတ္၀င္စားစရာသြားေတြ႕ပါတယ္။ ဒီပံုေလးေတြကေတာ့ အျပင္ဘက္နဲ႕ အ၀င္ဂိတ္က ျမင္ကြင္းေလးေတြပါပဲ။ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြခ်ည္းပါပဲ ဆိုေပမယ့္လည္းေပါ့။


အထဲကို ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဆာက္အဦးသမိုင္းေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး စိတ္၀င္စားစရာ ကမၺည္းေလးေတြ႕တာနဲ႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလာခဲ့တာကို မူရင္းအတိုင္းျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
Jeonju Hyanggyo: Hyanggyo was a local Confucian public educational institution to educate sons of the local Yangban and also a shrine to Confucius during the Joseon Dynasty. It was originally located near Gyeonggijeon and was then moved in 1441 at the foot of Jwasan, West of Jeonju. The presnt buildings were reconstructed on this sot in 1603 during the reign of King Seonjo because the previous place was too far from center of the town. It contains Daeseongjeon where the memorial tablet of Confucius' father is preserved. Dongmu and Seomu where memorial tablet of eighteen Korea Confucian scholars are enshrined. Myeongryundang used as a lecture hall and Dongjae used as a dormitory.
ကမၺည္းစာက အဂၤလိပ္ ကိုရီးယားႏွစ္ဘာသာနဲ႕ေရးထားတာပါ။ ကိုရီးယားႏိုင္ငံက ကြန္ဖ်ဴးရွပ္၀ါဒကို ယေန႕အထိက်င့္သံုးဆဲျဖစ္တာမို႕ ဒီကြန္ဖ်ဴးရွပ္ပညာေရးက ကိုရီးယားသမိုင္းမွာ အေရးပါတဲ့ က႑က အျမဲပါ၀င္ေနမွာပါ။ ေက်ာက္စာကို
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီ Jeonju Hyanggyo ေက်ာင္းကို ဂ်ိဳေဆာင္ေခတ္ ကတည္းက ေတာ္၀င္မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ သားေတြကို ပညာသင္ေပးဖို႕တည္ေထာင္ခဲ့တာပါတဲ့။ မူလကေတာ့ Gyeonggijeon အနီးမွာတည္ေထာင္ခဲ့ေပမယ့္ 1441 မွာ Jeonju က Hwasan ေတာင္ေျခဆီကိုေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါတယ္ အဲဒီေနာက္ King Seonjo ဘုရင္လက္ထက္မွာ အဲဒီေနရာက ျမိဳ႕နဲ႕ေ၀းလြန္းလို႕ ယခုတည္ရွိတဲ့ေနရာကို 1603 ခုႏွစ္မွာ ေျပာင္းေရႊ႕တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ Confucius နဲ႕ သူ႕ဖခင္ရဲ႕ ကမၺည္းေတြကိုလည္း ပင္မအေဆာက္အဦးေတြမွာ ထိန္းသိမ္းထားပါတယ္။ ေဘးႏွစ္ဘက္က အေဆာင္၂ေဆာင္ကေတာ့ အခန္း ၉ခန္းစီပါၿပီး ပညာသင္ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ အေဆာင္လည္းျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ (ကိုရီးယားေတြလည္း ေရွးတုန္းက ၉ဂဏန္းကို ေကာင္းတယ္လို႕ ယံုၾကည္ပံုရပါတယ္။ ေျမအက်ယ္ႀကီးမွာ ေနရာလြတ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေသးတာေတာင္ တစ္ေဆာင္ကို ကိုးခန္းပဲဖြဲ႕ ထားတာကိုၾကည့္ၿပီး မွတ္ခ်က္ခ်မိတာပါ။) အလည္ခန္းမကိုေတာ့ Lecture Hall စာသင္ခန္းမအျဖစ္အသံုးျပဳပါတယ္ လို႕ေဖာ္ျပထားပါတယ္။


အေဆာင္ေတြေရွ႕မွာ ပင္စည္ႀကီး ကားထြက္ျပီး ေက်ာက္ျဖစ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြရွိပါတယ္။ ေရးထားတဲ့ ကမၺည္းစာ အရေတာ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြက သက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ျပီျဖစ္ျပီး လံုးပတ္ 10.4 m ရွိၿပီး အပင္အျမင့္ 30 m ရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။




ဒါေလးကေတာ့ ပင္မျခံ၀င္းနဲ႕ ေနာက္ဘက္ကအေဆာင္ေလးေတြကိုကူးတဲ့ တံခါးေပါက္ေလးပါ။ သူတို႕ေတြလည္း အရင္တုန္းက အရပ္ေတြပုၾကသလားမသိပါဘူး။ တံခါးေပါက္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ နိမ့္ပါတယ္။ ေက်ာင္း၀ိုင္းေလးက သိပ္မက်ယ္ေတာ့ နဲနဲေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ကားထြက္ဖို႕အခ်ိန္လည္းနီးလာလို႕ ကားဆီျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။


Sight Seeing in Jeonju
Jeonju ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ျမင္ကြင္းကေတာ့ Seoul ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ျမင္ကြင္းနဲ႕ကြာျခင္တိုင္းကြာေနပါေတာ့တယ္။ Korean Style Housing ေတြက ေနရာအႏွံ႕မွာပါပဲ။ Tourist ေတြအမ်ားႀကီးလာတဲ့ေနရာျဖစ္တာနဲ႕အညီ အရာတိုင္းက ေရွးမူမပ်က္ ထိန္းသိမ္းထားသလို တစ္ဖက္ကလည္းေခတ္မွီေနပါတယ္။ အိမ္ပုေလးေတြနဲ႕ လူနဲနဲ ကားက်ဲက်ဲ တကယ့္ကိုရွားပါးတဲ့ အရသာေလးကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ကားကို တစ္ေနရာမွာရပ္ထားခဲ့ျပီး ဒီေန႕မိုးလည္းမရြာ ရာသီဥတုေလးကလည္း လွေနတာမို႕ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ျမင္ရာကို ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ရင္း . . .






ဒီေန႕အစီအစဥ္မွာ ပထမဆံုးျဖစ္တဲ့ Gyeonggijeon Shrine (정기경) ကိုေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ Tour Guide ေကာင္မေလးက English လိုေရေရလည္လည္လိုက္ရွင္းျပပါတယ္။ Joseong Dynasty က ကိုရီးယားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ ျဖစ္ျပီး ဒီေနရာက Joseong Dynasty ကိုဦးဆံုးတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ Founder of Joseon Dynasty - King Tae-jo Lee ကို ေနာက္မင္းဆက္ေတြအပါအ၀င္ အျခားသူေတြက အေလးအျမတ္ျပဳဖို႕ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ေနရာေလးျဖစ္ပါတယ္။ 1592-98 အတြင္းမွာ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕သူေတြေၾကာင့္ အနည္းငယ္ပ်က္စီးခဲ့ေပမယ့္ 1614 ခုမွာ ယခုျမင္ရတဲ့ပံုစံအတိုင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ remodeled လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူအေလးအနက္ထားေျပာသြား တာကေတာ့ ဒီ၀တ္ျပဳတဲ့ေနရာရဲ႕ တံခါးၾကီးေတြအေၾကာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရင္က လာေရာက္ ၀တ္အျပဳခံတဲ့ေနရာ ျဖစ္တာနဲ႕အညီ တံခါးသံုးထပ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးမွာ ဘုရင္စံရာအတြင္းနန္းေဆာင္ကိုေရာက္ပါတယ္။ တံခါးေတြမွာ အေပါက္သံုးေပါက္ထပ္ပါၿပီး ဘယ္ဘက္နဲ႕ ညာဘက္က တံခါးေပါက္ေတြကိုေတာ့ သာမန္ျပည္သူေတြ အ၀င္အထြက္ အျဖစ္အသံုးျပဳျပီး အလယ္၀င္ေပါက္ႀကီးကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးနဲ႕ ေနာက္ပါေတြသာ ၀င္ထြက္တဲ့အခါအသံုးျပဳဖို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အလယ္တံခါးက အနီေရာင္ အလယ္ဂိတ္ျဖစ္ျပီး အနီေရာင္သုတ္ထားတဲ့အေၾကာင္းက မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ ၀င္မလာႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ပါတယ္လို႕ ရွင္းျပသြားပါတယ္။

ဒါေလးေတြကေတာ့ နန္းေတာ္ထဲက ကမၺည္းေက်ာက္စာတစ္ခ်ိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕က လိပ္ကို အသက္ရွည္ေစတဲ့ သေကၤတအျဖစ္မွတ္ယူၾကပါျပီး ျခေသၤ့ရုပ္ကိုအသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ ျခေသၤ့အထီး၊ အမစံုတြဲကို အသံုးျပဳပါတယ္။ ျခေသၤ့ရုပ္တုကို အထီးအမခြဲနည္းကေတာ့ ပါးစပ္ဟျပီးဟိန္းေဟာက္ေနတဲ့အရုပ္က အထီးကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္တဲ့ ေရွးတုန္းက အမ်ိဳးသမီးေတြကို နဲနဲ ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံခံရေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက keep quiet ေနရတဲ့ သရုပ္ျဖစ္ပါတယ္။


ဒါကေတာ့ ညဖက္မွာ ဆီမီးထြန္းတဲ့ ေက်ာက္တိုင္ဆီမီးခြက္ႀကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ၀ါးပင္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ အတိတ္နိမိတ္ေတြကို အေလးထားတာနဲ႕အညီ Shrine ျခံ၀င္းရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ၀ါးေတာေလးေတြ စိုက္ထားတာကိုေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။



ဒါကေတာ့ Library ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုရီးယားလို 공 အဂၤလိပ္လို Princess Hour လို႕ေခၚတဲ့ Coffee Prince ထဲကမင္းသမီးေလးပါတဲ့ ရာဇ၀င္ဇာတ္လမ္းတြဲ ၾကည့္ဖူးၾကရင္ နန္းေတာ္ စာၾကည့္တိုက္ေလးကို သတိရ ခံစားမိၾကမွာပါ။


ဒီပံုေလးေတြကေတာ့정기경ကအျပန္ ရိုးရာတိုင္းရင္းေဆးျပခန္းအသြားလမ္းေဘးက ရွဳခင္းေလးေတြပါ။

















ကိုရီးယားရိုးရာတိုင္းရင္းေဆးျပခန္း ဆိုေပမယ့္ ေဆးလည္းေရာင္းပါတယ္။ ေဆးျမစ္ သစ္ဥ သစ္ဖုအေျခာက္ေတြကို သူ႕နံမည္နဲ႕သူ ခင္းက်င္းျပသထားတာ အနံ႕ၾကိဳက္လို႕လားေတာ့မသိဘူးေမႊးလို႕ႀကိဳင္လို႕ပါ။ ဒါေပမယ့္အဖြဲ႕ထဲက ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အနံ႕မခံႏိုင္လို႕ ဘာမွမၾကည့္ပဲ အျမန္ျပန္ထြက္သြားၾကေလရဲ႕။ အေရွ႕အေနာက္ ကြာျခားမႈေပါ့ေနာ္။




ဒီပံုကေတာ့ ေတာေကာင္ေတြရဲ႕ ေဆးဘက္၀င္ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြျပကြက္ပါ။


ဒါကေတာ့ ရိုးရာတိုင္းရင္းေဆးေတြကို ျပထားတာပါ။ အ၀တ္ထုတ္ေလးေတြကလည္း ေမႊးလို႕ ေခါင္းကို ၾကည္သြားတာပါပဲ။


ဒီဂ်င္စင္းအျမစ္ကိုစိမ္ထားတဲ့ပုလင္းႀကီးေတြက ၀မ္တစ္သိန္းခြဲနဲ႕ တစ္သိန္းပါ။ တန္သလိုလိုပါပဲ။

အျပင္ဘက္ေစ်းတန္းေလးကလည္းျမန္မာျပည္ကအတိုင္းပါပဲ။ ေရာင္းကုန္ပဲမတူတာေပါ့။ Nepal ကသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ Paraguay ႏိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူတူရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။

သူတို႕ေရာင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြထဲမွာ ဘူးသီးေျခာက္ကို အလွဆင္ထားတာေလးေတြ စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဘူးသီးေျခာက္ေတြေပါသလားမေမးနဲ႕ေနာ္ Creativity ေလးထည့္လိုက္ရင္ market ဆိုတာ အလိုလိုေပၚလာမွာပါ။



ေဆးျပတိုက္ကအျပန္ကိုရီးယားစကၠဴလုပ္တဲ့ဆီအသြားလမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ . . .




ကိုရီးယားႏိုင္ငံကို သူတို႕ဘာသာစကားနဲ႕ 한국 (ဟန္းဂု) လို႕ေခၚတဲ့အတိုင္း ဟန္ဆိုတဲ့ စကားပါရင္ ကိုရီးယားလို႕ အဓိပၸါယ္ရသြားပါတယ္။ ဥပမာ ကိုရီးယားအစားအစာဆို 한식 (ဟန္ရွိ)၊ ကိုရီးယား ရိုးရာ၀တ္စံုဆိုရင္ 한복 (ဟန္းဘုတ္)၊ ကိုရီးယားရြာေလးေတြဆို 한욱 (ဟန္ႏု) ကိုရီးယား စကၠဴဆိုလည္း 한지 (ဟန္ဂ်ီ)လို႕ေခၚတဲ့အတိုင္း အခု ကိုရီးယားစကၠဴထုတ္တဲ့ လုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့ အိမ္ေလးဆီသို႕ ေလ့လာဖို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ စကၠဴကို Mulberry tree ကေန အေခါက္ခြာၿပီး လုပ္ရတာျဖစ္လို႕ စကၠဴရဲ႕ Quality က Unique ျဖစ္ေနၿပီး ေစ်းလည္းအလြန္ႀကီးပါတယ္။ သစ္ပင္ ကေနလုပ္ရတာကိုး . . .



ဒါကေတာ့ Mulberry tree and its bark မာလ္ဘယ္ရီပင္နဲ႕ သစ္ေခါက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုအေျခာက္လွမ္းထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။

ဒါကေတာ့ စကၠဴနဲ႕ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ီ ၤပါ။ စကၠဴနဲ႕ခ်ဳပ္ထားေတာ့ ဘယ္မွာသံုးဖို႕လဲဆိုရင္ အသုဘအခမ္းအနားေတြမွာ အေလာင္းကို၀တ္ေပးတာပါတဲ့။ Order မွာမွခ်ဳပ္ေပးပါတယ္။ တစ္ထည္ကို ၀မ္ ၇၀၀၀၀ ရွိပါတယ္တဲ့။ ခါးပတ္က အရင္ တုန္းကေတာ့ နဂါးေခါင္းခါးပတ္ဆို မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးေတြသာသံုးခြင့္ရွိခဲ့ေပမယ့္ ခုေခတ္ကေတာ့ လူတိုင္းသံုးခြင့္ရွိပါတယ္ ေစ်းေတာ့နဲနဲပိုေပးရတယ္ေျပာပါတယ္။
ဒါကေတာ့ စကၠဴေပၚမွာ တကယ့္ ထင္းရဴးသားအေခါက္နဲ႕ ထင္းရဴးသီးေလးေတြကို သံုးၿပီး ေကာ္နဲဲ႕ကပ္ၿပီး ပန္းခ်ီကားပံုေရးဆြဲထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာမဆို Idea သာရင္သာသြားၾကတာပါပဲ။ ငယ္ငယ္က ရွမ္းျပည္မွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာခဲ့ေတာ့ ရွမ္းစကၠဴလို႕ေခၚတဲ့ မိုင္းကိုင္စကၠဴက ကိုရီးယားစကၠဴဆန္ဆန္ပါပဲ။ ထင္းရဴးပင္နဲ႕ ထင္းရဴးေတာ ေတြၾကားမွာ ေနလာခဲ့ေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးဘယ္သူမွစိတ္ကူးရရလုပ္ၾကတာမေတြ႕မိခဲ့ပါဘူး။ ဒီစာေလးဖတ္မိတဲ့ သူေတြ စမ္းခ်င္ရင္ စမ္းၾကည့္လို႕ရပါေစဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႕ေရးလိုက္ရပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ရိုးရိုး မင္တစ္ေရာင္တည္းနဲ႕ဆြဲထားတဲ့ပန္းခ်ီကားပါ။ ျပတင္းေပါက္စကၠဴကပ္ေတာ့ plain မဟုတ္ပဲ ပန္းခ်ီကား ေလးနဲ႕ဆိုေတာ့ လွတာေပါ့။
အျပန္လမ္းေလးမွာ . . .

စကၠဴလုပ္တဲ့ေနရာကျပန္လာေတာ့ ကိုရီးယားယပ္ေတာင္လုပ္တဲ့ဆီကို ဆက္လက္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ယပ္ေတာင္ လုပ္ၿပီးသားအၾကမ္းကို ေရာင္စံုစကၠဴေလးေတြနဲ႕ ဂ်ံဳေကာ္နဲ႕ေပးပါတယ္။ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် လက္နဲ႕ပဲ စကၠဴေလးေတြကို ျဖဲျဖဲၿပီး လိုရာဒီဇိုင္းေဖာ္ၿပီး ကပ္ရပါတယ္။ ေပးတဲ့အခ်ိန္ကတိုတာရယ္ လက္ေတြကလည္း ေကာ္ေတြနဲ႕ေပေနလို႕ စကၠဴ ယပ္ေတာင္လုပ္ေနတဲ့ပံုေလးေတြေတာ့မရခဲ့ပါဘူး။




ျပန္အထြက္မွပဲလမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ခဲ့ရင္း ေနာက္ဆံုး ျမိဳ႕အထြက္လိပ္ရုပ္ႀကီးနားမွာမွ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ယပ္ေတာင္ေလးနဲ႕အမွတ္တရဓါတ္ပံု ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

Jeonju ကမျပန္ခင္ ေနာက္ဆံုးေန႕လည္စာ စားၾကေတာ့လည္း မရိုးႏိုင္တဲ့ 전주 비빔밥 (ေဂ်ာ္န္ဂ်ဴဘီဘင္မ္ဘတ္ဘ္) လို႕ေခၚတဲ့ Jeonju ထမင္းသုတ္ေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာ မုန္႕ဟင္းခါးကို အႀကိဳက္စားၾကေပမယ့္ ျမိဳ႕အလိုက္ ခ်က္တဲ့စတိုင္နဲ႕ အရသာကြာသလို တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာေတာင္ ဆိုင္ ကြာရင္ အရသာကြာသလိုေပါ့။ ဒီဆိုင္က်ေတာ့လည္း အရသာတစ္မ်ိဳးနဲ႕ ေကာင္းေနျပန္ေရာ။ နံမည္ၾကီးမယ္ဆိုလည္းႀကီးထိုက္ပါ ေပတယ္။ တကယ့္ကို မေမ့ႏုိင္တဲ့ အရသာပါပဲ။




No comments:

Post a Comment