A visit to Demilitarized Zone (DMZ Tour)

ေတာင္/ေျမာက္ကိုရီးယားႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္က စစ္ကင္းမဲ့ဇံုသို႕ အလည္တစ္ေခါက္ . . .

July 9, 2010 ေန႕က Sarang Community Church ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ International Student Forum (ISF) က DMZ Tour သြားဖို႕စိတ္၀င္စားတဲ့သူေတြကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တာနဲ႕ သူငယ္ခ်င္ေတြကို သူတို႕ေက်ာင္း ေတြက လိုက္ပို႕တုန္းကတည္းကတိုင္း သြားခ်င္ေနခဲ့တဲ့ေနရာကို သြားရေတာ့မွာမို႕ေပ်ာ္ေနခဲ့ပါတယ္။ နံပါတ္ ၃ Subway ူအဆံုးက Dehwa Station ကို မနက္ ၉နာရီအေရာက္လာခဲ့ဖို႕မွာထားတာကို အေ၀းႀကီးသြားရမွာမို႕ ၀ီရိယေလးထားၿပီး အေဆာင္ကမနက္ ၇နာရီခြဲေလာက္ကတည္းက စထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒယ္ဟြားဘူတာေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ကေတာင္ေစာ ေနေသးလို႕ ေစာင့္ေနလိုက္ရပါေသးတယ္။ ကားအငယ္ေလးပဲစီစဥ္ထားတာမို႕ လူ ၇ ေယာက္ပဲေခၚတာကိုးဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။ ဘူတာမွာလူစံုေတာ့ လိုက္ပို႕မယ့္ ဦးေလးႀကီးရဲ႕ ကားရပ္ထားရာေနရာကိုထြက္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ လိုက္ပို႕တဲ့ ကိုရီးယားအမ်ိဳးသမီး ၂ေယာက္နဲ႕ ကားဆရာနဲ႕ဆို ၁၀ေယာက္အဖြဲ႕ေလးေပါ့။ နယ္ဘက္ကိုေရာက္ သြားတာနဲ႕ ျမင္ကြင္းက ျမိဳ႕နဲ႕ကြာသြားပါေတာ့တယ္။ လူေနႀကဲပါးသြားပါၿပီ။ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့စပါးခင္းေတြ Green house ေတြကို အမ်ားႀကီးေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ လမ္းမွာ ေတာင္ေပၚေလးမွာ သေဘၤာပံုအေဆာက္အဦးတစ္ခုကိုလည္းေတြ႕ခဲ့ရပါ တယ္။ ေမးၾကည့္မိေတာ့ နံမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုပါတဲ့။ လုိက္ပို႕တဲ့ အစ္မက သူေတာင္အဲဒီဆိုင္အထိပဲေရာက္ ဖူးပါတယ္တဲ့ ဒီဘက္ကိုလြန္ၿပီးမလာဘူးေသးဘူးလို႕ေျပာပါတယ္။ ေတာင္/ေျမာက္ကိုရီးယားႏွစ္ႏိုင္ငံစစ္ျဖစ္ေတာ့ ေျမာက္ကိုရီးယားက ေတာင္ကိုရီးယားကိုသိမ္းလိုက္တာ ဘူဆန္အထိေတာင္ေရာက္တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာင္ကိုရီးယားက အေမရိကန္အကူအညီနဲ႕ယူၿပီးျပန္တိုက္ယူၿပီး ယခုသြားမယ့္ 38 degree latitude မ်ဥ္းေနရာမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံကို ပိုင္းျခားေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ General Mc. Arthur ဦးစီးၿပီး လာတိုက္ေပးခဲ့တဲ့ Incheon Harbor အင္ခၽြန္းဆိပ္ကမ္းစစ္ပြဲက စစ္ပညာသင္ၾကားေနသူတိုင္းေလ့လာရမယ့္ နံမည္ႀကီး စစ္ပြဲတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

စစ္ကင္းမဲ့ဇုန္ DMZ အ၀င္ အေစာင့္ဂိတ္
အဲဒီဂိတ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားမွတ္ပံုတင္ကဒ္တို႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္တို႕ထားခဲ့ရပါတယ္။

ႏွစ္ႏိုင္ငံေပါင္းကူးေရးတံတားျဖစ္ပါတယ္။ Hyundai Group ကိုတည္ေထာင္သူက သူ႕မူရင္းႏိုင္ငံက ေျမာက္ကိုရီးယားမို႕ ေျမာက္ကိုရီးယားကိုအထူးသံေယာဇဥ္ရွိၿပီး ဒီတံတားဖြင့္ပြဲတုန္းက တံတားဖြင့္အျပီး သမၼတႀကီးနဲ႕ အတူျဖတ္ေလွ်ာက္ကာ အစာေရစာရွားပါးေနတဲ့ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံကို ဆန္တန္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ႏြားေကာင္ေရ ၁၀၀၀ ေမာင္းၿပီးပို႕ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒါကေတာ့အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ စာရင္းကိုမွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။

နယ္ျခားဘူတာရံု - ဒိုရာဆန္
ဒီဘူတာေလးကို ႏွစ္စဥ္ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္ေတြ သိန္းခ်ီၿပီးလာေရာက္လည္ပတ္လ်က္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀ ရက္ေန႕မွာ အေမရိကန္သမၼတ George W. Bush နဲ႕ ေတာင္ကိုးရီးယားသမၼတ DJ လို႕အတိုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ Kim Dae Jung တို႕ကိုယ္တုိင္လာေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အကယ္၍ ဒီ ဒိုရာဆန္ဘူတာကေလးကသာ သက္၀င္လႈပ္ရွားႏိုင္ခံမယ္ဆိုရင္ ကိုရီးယားကေန ဥေရာပတစ္ခြင္အထိ ခရီးေပါက္ၿပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကုန္သြယ္မႈ International Trade ကိုပါအထူးအက်ိဳးျပဳေစႏိုင္မယ့္ နယ္စပ္ဘူတာ ေလးျဖစ္မွာပါ။ အခုေတာ့ ေျမာက္ကိုရီးယားအစိုးရက သူ႕ႏိုင္ငံထဲကိုျဖတ္သြားတဲ့ လမ္းပိုင္းကို အသံုးျပဳခြင့္ မေပးတာေၾကာင့္ ဘူတာရံုေလးက ခရီးသည္မဲ့ၿပီး တိတ္ဆိတ္လို႕ေနပါတယ္။ ဘူတာအနီးက ကုန္ေလွာင္ရံုေတြဟာ ကုန္တန္ခ်ိန္မ်ားစြာကို သိုေလွာင္ထားႏိုင္ဖုိ႕ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ ေျမာက္ကိုရီးယား မွာက လုပ္အားခေစ်းခ်ိဳလို႕ Gaesong Industrial Complex (GIC) ကိုတည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ဒီဘူတာကေန ဂယ္ေဆာင္အထိေတာ့ အထူးခြင့္ျပဳခ်က္ေတြနဲ႕ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံထဲကို ေျခခ်ခြင့္ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ အခုေတာ့ အခြင့္အေရးမရလို႕ မေရာက္ခဲ့ရပါဘူး။ ႀကံဳလို႕ ဗဟုသုတအျဖစ္ေျပာရရင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကေတာ့ ဂယ္ေဆာင္မွာ ထုတ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို Made in Korea လို႕အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ ျပထားတဲ့ Trans Eurasian Railway Network ကိုၾကည့္ရတာ ရထားလမ္းႀကီးက ရုရွားကိုလည္းျဖတ္ၿပီး ဥေရာပအထိေရာက္မယ့္ရထားလမ္းႀကီးျဖစ္ပါတယ္ ရွိေနၿပီး အသံုးျပဳခြင့္မရတာ ႏွေျမာစရာပါ။

ႏိုင္ငံတကာခရီးသည္မဲ့ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ဘူတာရံုေလး

ကုန္ေလွာင္ရံုႀကီးမ်ား

ဘူတာကေနထြက္လာေတာ့ JSA လို႕ေခၚတဲ့ Joint Security Area ကိုျဖတ္ၿပီးကားနဲ႕ေလွ်ာက္ေမာင္းၾကည့္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ အမွတ္တရပစၥည္းေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးမွာေတာ့ Korean Coins collection ေလးတစ္ခု၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါေသး တယ္။ ေစ်းနဲနဲမ်ားေပမယ့္အမွတ္တရေလးေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ႀကိဳတင္မွာထားတဲ့ဆိုင္ေလးဆီသို႕ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနသိပ္ပူေနလို႕လားမသိဘူး ထမင္းစားလို႕သိပ္မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ ပဲႏို႕ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုအရသာရွိပါတယ္။ Protein ကေတာ့အျပည့္ပဲ ေနမွာ။ ထမင္းဆိုင္အျပင္ဖက္ကေတာ့ သူတို႕ကိုရီးယားရိုးရာဟင္းေတြခ်က္တိုင္း မပါမျပီးတဲ့ ပဲငပိ (ဒြင္းဂ်န္း - 된장)တို႕ ျငဳပ္သီး (ဂိုခ်ဴးဂ်န္း-고추장 ) တို႕ စိမ္ထားတဲ့ အိုးေတြေပါ့။ ျငဳပ္သီး ဆိုလို႕အေတာင့္ေတြမဟုတ္ဘူးေနာ္ ျငဳပ္သီးအေျခာက္အမႈန္႕ကို ပဲငပိလိုျဖစ္ေအာင္ေဖာက္ထားတာ။ ဘိုလိုေတာ့ Korean hot peeper paste လို႕ေခၚတယ္။ အဂၤလိပ္လိုေျပာမွ မ်က္စိထဲပိုျမင္သာမယ္ထင္တယ္ေနာ္။ စပ္ေပမယ့္ စားလို႕ေကာင္းသား။ မ်ားလြန္းရင္ေတာ့ မစားႏိုင္ေတာ့ေအာင္ကို စပ္ပါတယ္။ ေတာ္ရံုေလးဆို စားႏိုင္ပါတယ္။




ထမင္းစားၿပီးလို႕အျပန္မွာ ဂ်င္စင္းစိုက္ခင္းေတြလိုက္ျပပါတယ္။ ဂ်င္စင္းက ေအးျမတဲ့ရာသီဥတုကိုႀကိဳက္ၿပီး ေတာင္ေပၚ ေဒသမွာပဲေပါက္တာမို႕ ဒီေဒသက ကိုရီးယားရိုးရာဂ်င္စင္းေဆးျမစ္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္တဲ့ အဓိကေဒသတစ္ခုျဖစ္ ပါတယ္။ ဂ်င္စင္းကိုတူးေဖာ္အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႕ ၇-၁၀ ႏွစ္ေစာင့္ရတာမို႕ေစ်းႀကီးရျခင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေငြမလိုေသးရင္ ႏွစ္ ၂၀ ကေန ႏွစ္ ၁၀၀ ႀကိဳက္သေလာက္ထားႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ သက္တမ္းရင့္ဂ်င္စင္းခင္းတစ္ခုရဲ႕ တန္ဖိုးကေတာ့ နဲမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေဆးစိမ္ထားတဲ့ ဂ်င္စင္းကလည္း ႏွစ္ၾကာၾကာစိမ္ထားတဲ့ ေဆးျဖစ္ေလေစ်းႀကီးေလပါပဲ။ ေဆးျမစ္ ကိုယ္တိုင္က အသက္ရွည္ေလေတာ့ ဂ်င္စင္းဆိုရင္ အသက္ရွည္ေဆးဆိုၿပီး ေၾကာ္ၾကားတာထင္ပါရဲ႕။

ဒါကေတာ့ ဒိုရာဂ်ီလို႕ေခၚတဲ့ေဆးဘက္၀င္အပင္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ သီခ်င္းထဲမွာ ဒိုရာဂ်ီေဆးျမစ္ေလးေတြ ေတာင္ေပၚမွာလိုက္တူးရင္း တျဖည္းျဖည္း ျခင္းေတာင္းေလးျပည့္လာေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ သီခ်င္းေလးကို အဖြဲ႕နဲ႕အတူဆိုဘူးပါတယ္။ အခုမွပဲ အပင္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ဘူးေတာ့တယ္။

ကိုရီးယားက တကယ့္ကို စက္မႈႏိုင္ငံျဖစ္သြားခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးမွာ စိတ္၀င္စားၿပီးလုပ္မယ့္သူေတြလည္း နည္းသြားၿပီ။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကလည္းတကယ့္ကို တပိုင္တႏိုင္ Small scale agriculture သေဘာေလာက္ပဲက်န္ပါေတာ့ တယ္။ လုပ္ေနတဲ့လယ္သမားေတြကလည္း အသက္ေတြရလာကုန္ၾကပါၿပီ။ အခုသြားလည္ခဲ့တဲ့ျခံေလးကဆိုရင္ တစ္မ်ိဳး နဲနဲေလးနဲ႕ ေျပာင္းဖူးတစ္တန္း ျငဳတ္ တစ္ေဘာင္ ကန္စြန္းတစ္ခင္း စသည္ျဖင့္ေလးေတြပဲ စိုက္ထားတာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အဖြားနဲ႕လည္းအမွတ္တရေပါ့ ...





သစ္တံုးေပၚမွာ မိႈေမြးထားတာပါ။ သူလဲ ၃-၄လေစာင့္ရၿပီး ပြင့္လာရင္ေတာ့ အေျခာက္လွန္းၿပီးျပန္ေရာင္းရင္ ေစ်းေကာင္းရတဲ့မိႈတစ္မ်ိဳးပါ။ မိႈနံမည္မေခၚတတ္လို႕ မေဖာ္ျပႏိုင္တာကိုခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။


လုပ္အားရွားပါးေတာ့ ဒီေလာက္ လက္သည္းခြံေလာက္ျခံေလးပိုင္တဲ့ လယ္သမားကေတာင္ ဒီလို စက္ယႏၱယား တစ္စီး ပိုင္ပါတယ္။ အစက အစုတ္ႀကီးမွတ္ေနတာ လယ္သမားက တက္ေမာင္းျပမွ workable condition ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ဒို႕ႏိုင္ငံမွာဆို ဒီလိုစက္မ်ိဳးက အစိုးရနဲ႕ ခ်မ္းသာတဲ့ ကုမၸဏီေတြပဲပိုင္ႏိုင္တာ ဆိုၿပီးေတြးမိခဲ့ပါေသးရဲ႕။

လယ္သမားအပန္းေျဖနားေနတဲ့ေနရာေလးမွာ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႕လာအိုကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူတူ . . .

စိုက္ပ်ိဳးေရးျခံေလးေတြၾကည့္ၿပီးေတာ့ Imjingak အင္မ္ဂ်င္းဂါ့ဂ္ အပန္းေျဖစရာေနရာေလးကိုေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ Imjin ဆိုလို႕ေျပာရဦးမယ္ ဟန္ျမစ္က ေျမာက္ကိုးရီးယားကေနျမစ္ဖ်ားခဲ့စီးဆင္းလာတာျဖစ္ၿပီး ေျမာက္ကိုရီးယားမွာ ေတာ့ ဟန္ျမစ္ကို အင္ဂ်င္းျမစ္လို႕ေခၚပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယားမွာ Imjingang (암진강-အင္ဂ်င္းဂန္းန္)ျဖစ္ျပီး နယ္စပ္ကို ေက်ာ္လာတာနဲ႕ အဲဒီျမစ္ကပဲ ကိုရီးယားလို႕ဆိုလိုက္ရင္ ယွဥ္တြဲပါေနတဲ့ Hangang (한강-ဟန္ဂန္း) ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒီေနရာေလးကို ကြဲကြာေနတဲ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံက မိသားစုေတြ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ လာေရာက္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္ၾကဖို႕ အပန္းေျဖႏုိင္ၾကဖို႕ရည္ရြယ္ၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ေနရာေလးပါ။ ျခားထားတဲ့ျခံစည္းရိုးေပၚမွာ သူတို႕ရဲ႕ ဆုေတာင္းေလးေတြဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံစစ္ျဖစ္တုန္းက ဒါဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ က်ည္ဆန္ အခ်က္ေပါင္း ၁၀၂၀ မွန္ထားတဲ့ ရထားစက္ေခါင္းႀကီးကိုလည္း ျပသထားပါတယ္။ ရထားႀကီးခမ်ာ သနားစရာ။

ရွားရွားပါးပါး ျဖတ္သြားတဲ့ ရထားေလးကိုလည္း အမိအရ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အျပန္ခရီးမွာ ေတာင္ေျမာက္ကိုရီးယားႏွစ္ႏိုင္ငံကို ျခားထားတဲ့သံဆူးႀကိဳးေတြကာရံထားတဲ့နယ္ျခား barbed wire border line ေလးကို ဓါတ္ပံုရိုက္ယူရင္းနဲ႕ ပဲ ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။