Sunday, April 25, 2010
ဟာသေလးေတြ (Some Indian Jokes)
ေက်ာင္းတက္ေနၾကရၿပီဆိုေတာ့ သူသူကိုယ္ကိုယ္ Stress ေတြသိပ္မ်ားၾကတာပဲေနာ္။ စာၾကိဳးစားတာကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးကိုေတာ့ အထူးဂရုစိုက္ၾကဖို႕လိုပါတယ္။ မိဘေတြက အေ၀းမွာေလ။ Stress သိပ္မ်ားတဲ့အခါ စိတ္ကိုေျဖေလွ်ာ့ဖို႕ ဟာသေလးေတြဖတ္ေပးဖို႕လည္းလိုတယ္။ အိႏၵိယက ဟာသေလးေတြဆိုေတာ့ ျမန္မာနဲ႕အေတြးက ေတာ္ေတာ္နီးစပ္တယ္။ အခ်ိန္ရတဲ့အခါ ဘာသာျပန္ၿပီး တင္ဖို႕လည္းစဥ္းစားထားပါတယ္။ ခုေတာ့ ဘိုလိုေလးဘဲဖတ္လုိက္ၾကတာေပါ့
Sir:* What is the difference between Orange and Apple?*
Sardar:* Color of Orange is orange, but color of Apple is not Apple.
------------------------------------
SADARJI bought a new mobile.
He sent a message to everyone from his Phone Book & said, 'My Mobile No. Has changed. Earlier it was Nokia 3310. Now it is 6610'
---------------------------
SADARJI : I am Proud, coz my son is in Medical College .
Friend: Really, what is he studying?
SADARJI : No, he is not studying, they are Studying him.
--------------------------------
SADARJI : Doctor, in my dreams, I play football every night.
DR: Take this tablet, you will be ok.
SADARJI : Can I take it tomorrow, tonight is final game.
--------------------------------
SADARI : If I die, will you remarry?
Wife: No! I'll stay with my sister. But if I die will you remarry?
SADARJI : No, I'll also stay with your sister.
--------------------------------
SADARJI complained to the police:
'Sir, all items are missing, except the TV in my house.'
Police: 'How the thief did not take TV?'
SADARJI : 'I was watching TV news...'
--------------------------------
SADARJI comes back to his car & find a note saying 'Parking Fine'
He Writes a note and sticks it to a pole 'Thanks for the compliment.'
--------------------------------
How do you recognize SADARJI in School?
He is the one who erases the notes from the book when the teacher erases the board.
--------------------------------
SADARJI in a bar and his cellular phone rings. He picks it up and Says 'Hello, how did you know I was here?'
--------------------------------
SADARJI : Why are all these people running?
Man - This is a race, the winner will get the cup
SADARJI - If only the winner will get the cup, why others are running?
--------------------------------
Teacher: 'I killed a person' convert this sentence into future tense.
SADARJI : The future tense is 'you will go to jail'
--------------------------------
SADARJI told his servant: 'Go and water the plants!'
Servant: 'It's already raining.'
SADARJI : 'So what? Take an umbrella and go.'
--------------------------------
Sardar:* My mobile bill how much?*
Call center girl:* Sir, just dial 123 from your mobile to know current bill status*
Sardar:* Stupid, not CURRENT BILL my MOBILE BILL. *
--------------------------------
Sardar: *I think that girl is deaf..*
Friend:* How do you know?*
Sardar: *I told I Love her, but she said her Sandals are new *
--------------------------------
Friend:* I got a brand new Ford IKON for my wife!*
Sardar:* Wow!!! That's an unbelievable exchange offer!!! *
--------------------------------
Teacher:* Which is the oldest animal in world?*
Sardar:* ZEBRA*
Teacher:* How?*
Sardar:* Bcoz it is Black & White *
--------------------------------
Judge:* Don't U have shame? It is the 3rd time you are coming to court..*
Sardar to judge:* You are coming daily to court, don't you have shame?
--------------------------------
Sardar attending an interview in Software Company.*
Manager:* Do you know MS Office?*
Sardar:* If you give me the address I will go there sir.
--------------------------------
Sardar in airplane going to Bombay
While its landing he shouted: "Bombay ...Bombay "*
Air hostess said: *"B silent.."*
Sardar:* "Ok... Ombay. Ombay"
--------------------------------
Teacher: "What is common between JESUS, KRISHNA, RAM, GANDHI and BUDHA?"
Sardar: "All are born on government holidays...!!! *
--------------------------------
Sardar:* Miss, you called to my mobile?*
Teacher: *Me? No, why?*
Sardar:* Yesterday I saw in my mobile- 1 Miss Call".
(Had never thought of it) *
အခ်စ္အကၡရာ A to Z
"ေလာကႀကီးမွာ ေျခာက္ပစ္ကင္းသူမရွိပါဘူး"
သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ သူ႔အားနည္းခ်က္အပါအဝင္ သူ႔ရဲ႕အရာအားလံုးကို
လက္ခံႏိုင္ရပါမယ္။
Belief (ယံုၾကည္ျခင္း)
အခ်စ္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းေတြ လိုပါတယ္။ တစ္ဘက္သားကို မယံုၾကည္ဘဲ
အၿမဲသံသယအေမး၊ သံသယအေတြးေတြနဲ႔ အခ်စ္ကိုမယံုၾကည္ခဲ့ရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ
လမ္းခဲြျခင္းနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ရပါလိမ့္မယ္။
Care (ဂရုစိုက္ျခင္း)
တစ္ဘက္သားကို ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတာ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အေရးေပးမႈကို
ျပသေနသလိုပါပဲ။ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္နဲ႔ "အလုပ္ပင္ပန္းလား?"ဆိုတဲ့ ဂရုစိုက္တဲ့
အေမးေလးေမးႏိုင္သလို "မုိးေအးၿပီေနာ္... အေႏြးထည္ထပ္ဖို႔
မေမ့နဲ႔ေနာ္"ဆိုတဲ့ မက္ေဆ့ေလးလည္း ပို႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ဂရုစိုက္မႈေတြက
တစ္ဘက္သားအတြက္ တကယ့္အသံုးမႏိုင္ဝင္ေပမယ့္ အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔စိတ္ကို
ေႏြးေထြးၾကည္ႏူးေစႏိုင္ပါလိမ့္
Devoted (သစၥာခိုင္ၿမဲသည္)
လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ၿပီဆိုရင္ သစၥာခိုင္ၿမဲရတယ္။ ေလွနံႏွစ္ဖက္နင္းတာက
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို နာက်င္ဝမ္းနည္းေစတဲ့အျပင္ ေနာက္ဆံုးမွာ လမ္းခဲြတာနဲ႔ပဲ
အဆံုးသတ္ရတတ္တယ္။
Enjoy (ေက်နပ္စြာခံစားသည္)
တစ္ဘက္သားရဲ႕အရာအားလံုးကို ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံတဲ့အျပင္
အခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္၊ ၾကည္ႏူးျခင္းေတြကုိလည္း
ေက်ေက်နပ္နပ္ခံစားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွ ခ်စ္ခရီးလမ္းက ပိုတာရွည္တည္ၿမဲ
ေပ်ာ္ရႊင္မွာျဖစ္တယ္။
Freedom (လြတ္လပ္မႈ)
လက္ထပ္ၿပီးအတူေနသည့္တိုင္ တစ္ဘက္သားကို ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈနဲ႔
လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္တခ်ဳိ႕ ရွိေစသင့္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်တာဟာ
ေထာင္ထဲေရာက္သြားသလို အခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံတာမ်ဳိး တစ္ဘက္သားကို
မခံစားေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ရွိသင့္ပါတယ္။
Give (ေပးဆပ္ျခင္း)
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက ကိုယ္ေပးဆပ္တိုင္း ေပးဆပ္သေလာက္ ျပန္ရမယ့္အရာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ မေပးဆပ္ရင္ေတာ့ လံုးဝျပန္ရဖို႔ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ေပးဆပ္သလိုမ်ဳိး
တစ္ဘက္သားက ျပန္ေပးဆပ္ခဲ့ရင္ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့အခ်စ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
Heart (ႏွလံုးသား)
အခ်စ္မွာ အေရးအပါဆံုးအရာက ႏွလံုးသားတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားကို
ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းၿပီး ခ်စ္သင့္တယ္၊ ၾကင္နာနားလည္သင့္ပါတယ္။ တကယ္လို႔
ခ်စ္ျခင္းမွာ ႏွလံုးသားတစ္စံုသာ မပါခဲ့ရင္ အခ်စ္စစ္လို႔မည္လိမ့္မွာ
မဟုတ္ပါဘူး။
Independence (မမွီခို၊ အားမကိုးဘူး)
စကားေျပာေကာင္းတဲ့ခ်စ္သူက "ငါဟာ မင္းအတြက္ေမြးဖြားလာတာပါ"
လို႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ရွင္သန္မႈေတြရွိၾကတယ္။
တစ္ဘက္သားကို အလြန္အကြၽံ မွီခို၊ အားကိုးတာက သူ႔ကိုတာဝန္ပိုေစတဲ့အျပင္
စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေစပါတယ္။
Jealousy (မနာလို၊ သဝန္တို)
သင့္တင့္တဲ့ မနာလို၊ သဝန္တိုမႈေတြက သူဟာ ကိုယ့္အတြက္
ဘယ္ေလာက္အေရးပါေၾကာင္း တစ္ဘက္သားကို ခံစားေစတယ္။ သဝန္တိုဖို႔
အက်ဳိးအေၾကာင္းညီမွ်ရမယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ အက်ဳိးအေၾကာင္း
အဆက္အစပ္မရွိတဲ့ သဝန္တိုမႈေတြက တစ္ဘက္သားကို မလိုလားမႈေတြ
ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
Kiss (အနမ္း)
အနမ္းတစ္ပြင့္က စကားအခြန္းေထာင္ေသာင္းထက္ သာလြန္ပါသတဲ့။
ညင္သာတဲ့အနမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ ကိုယ့္ျမတ္ႏိူးမႈ၊ ၾကင္နာမႈကို ျပသႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူကိုနမ္းဖို႔ မတြန္႔တိုသင့္ပါဘူး။
Love (ခ်စ္တယ္)
ခ်စ္တာနဲ႔ ႏွစ္သက္တာမတူပါဘူး။ ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ တစ္ဘက္သားအတြက္
အရာရာေပးဆပ္ရဲပါတယ္။ "ခ်စ္တယ္"ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းက
တျခားတန္ဖိုးႀကီးလက္ေဆာင္ေတြထက္ တစ္ဘက္သားရဲ႕ရင္ကို
ေႏြးေထြးၾကည္ႏူးေစပါတယ္။
Mature (ရင့္က်က္)
တခ်ဳိ႕က အခ်စ္ဦးနဲ႔ ဘာေၾကာင့္အလြယ္တကူ ေကြကြင္းၾကရသလဲ?
အေၾကာင္းက ငယ္ရြယ္စဥ္ ရည္းစားထားခ်ိန္မွာ ကေလးဆန္စိတ္ေတြ
မ်ားေနခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူကမွ အဆင္ေျခမရွိ စူစူေအာင့္ေအာင့္
မႀကီးျပင္းတတ္တဲ့ကေလးကို အၿမဲအလိုလိုက္ ခ်စ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ လူရင့္က်က္ရင္ အခ်စ္လည္းရင့္က်က္ၿပီး လွပတဲ့အဖူးအပြင့္ေတြ
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဖူးပြင့္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
Natural (ပင္ကို၊ ပကတိ)
ခ်စ္စၾကင္စမွာ လူေတြက ကိုယ့္အားနည္းခ်က္၊ အနာအဆာကို သိုဝွက္ၿပီး
ဟန္ေဆာင္ေနတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအားနည္းခ်က္ေတြက ႏွစ္ၾကာမွ တေျဖးေျဖး
ေပၚလာတတ္တယ္။ ခ်စ္စတည္းက ပကတိအတိုင္းခ်စ္မယ္၊ သဘာဝအတိုင္း
ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္းခဲ့ရင္ အခ်စ္က ပိုတာရွည္တည္ၿမဲမွာျဖစ္တယ္။
Observe (ဂရုတစုိက္ ၾကည့္ရႈမွတ္သား)
တစ္ဘက္သားရဲ႕ ဝါသနာ၊ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာေတြကို ဂရုတစိုက္မွတ္သားျခင္းျဖင့္
တစ္ဘက္သားကို ပိုနားလည္ေစသလို တစ္ခါတေလမွာ သူ႔ကို ထူးဆန္းအံ့ၾသေအာင္
လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ- မဂၢဇင္းအတူၾကည့္တုန္း စာအုပ္ထဲကနာရီကို
သူသေဘာက်ေၾကာင္းေျပာခဲ့ရင္ သူ႔ေမြးေန႔မွာ သူအံ့ၾသဝမ္းသာေအာင္
လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို တစ္ဘက္သားရဲ႕အႀကိဳက္ကို
ဂရုစိုက္တတ္တဲ့စိတ္က လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြထက္ ပိုတန္ဖိုးရွိေၾကာင္း
တစ္ဘက္သားကို ခံစားေစႏိုင္ပါတယ္။
Protect (ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္)
ေယာက္်ားေလးခ်စ္သူက မိန္းကေလးခ်စ္သူကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တယ္ဆိုတာ
သဘာဝပါ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးခ်စ္သူကလည္း ေယာက္်ားေလးခ်စ္သူရဲ႕ ေလးစားမႈ၊
မ်က္ႏွာသာေပးမႈကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါမယ္။ လူေတြၾကားမွာ
သူ႔အရွက္မရဖို႔၊ ထိခိုက္နာက်င္မႈေတြ မရဖို႔ သတိထားရပါမယ္။
Quarter (ခြင့္လြတ္သည္းခံ)
ခြင့္လြတ္သည္းခံျခင္းေတြ အခ်စ္မွာမရွိမျဖစ္တဲ့ အရာေတြျဖစ္တယ္။
တစ္ဘက္သားရဲ႕အမွားကို ျပည့္ဝတဲ့သေဘာထားတဲ့ ခြင့္လြတ္သင့္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
Receive (လက္ခံ)
ကိုယ့္အတြက္ ခ်စ္သူေပးဆပ္တဲ့အရာတိုင္းကို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊
မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ပ်က္သြားတဲ့အမႈအရာမ်ဳိး၊
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး ထုတ္မျပသင့္ပါဘူး။
အဲဒီအျပဳအမႈေတြက သူ႔ကို စိတ္ဓာတ္က်အားငယ္ေစပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္
ခ်စ္သူေပးဆပ္တာကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အသြင္နဲ႔ လက္ခံေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ
ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ အၾကင္နာကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲေစပါတယ္။
Share (မွ်ေဝ)
တကယ္ခ်စ္ၾကၿပီဆိုရင္ ဘဝရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္၊ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြကို
အတူတကြမွ်ေဝသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဝေဖာ္တစ္ဦးရဲ႕ အရိုးရွင္းဆံုး
ဝတၱရားပဲျဖစ္တယ္။
Tender (ႏူးညံ့)
အခ်စ္မွာ ႏူးညံ့မႈေတြရွိသင့္ပါတယ္။
အခ်စ္မွာ ႏူးညံ့မႈေတြကင္းခဲ့ရင္ အခ်စ္က ခ်စ္စရာမေကာင္းေတာ့ပါဘူး။
Understand (နားလည္)
တစ္ဘက္သားရဲ႕ အမူအက်င့္ကို နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ရင္ အခ်စ္ဟာ အထီးက်န္ၿပီး
ဆက္ဆံေရးမဲ့သြားႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ႐ႈေထာင့္ကေနၿပီး
ေတြးေတာခံစားေပးျခင္းအားျဖင့္ တစ္ဘက္သားကို ပိုနားလည္ေစႏိုင္ပါတယ္။
Veracity (ေျဖာင့္မွန္၊ မွန္ကန္ျခင္း)
အခ်စ္မွာ ေျဖာင့္မွန္၊ မွန္ကန္ျခင္းေတြ အဆတစ္ရာလိုပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း
ကိုယ့္ခ်စ္သူကို "အေျပာသမား" တစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္သလို သူကလည္း
ကိုယ့္ကိုျဖစ္ေစခ်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္း အခ်စ္ညာစားသူ
မျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။
Wait (ေစာင့္သည္)
အခ်စ္မွာ ေစာင့္တာက အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေလးျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားနဲ႔
အတူႀကီးျပင္းရွင္သန္သင့္ပါတယ္။ ခရီးလမ္းဆံုးထိ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး
ေဖးမေစာင့္စားသင့္ပါတယ္။ ကိုယ္အရင္ ေျခလွမ္းလွမ္းၿပီး တစ္ဘက္သားကို
ေနာက္ခ်န္ထားရစ္ခဲ့လို႔ မသင့္ပါဘူး။
X (အေျမႇာက္သေကၤတ)
ခ်စ္သူအေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္ကို ေန႔တိုင္းဆတိုးၿပီး ေျမႇာက္သြားခဲ့ရင္
အခ်စ္ကအလိုလိုေနရင္း အဆံုးမရွိျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
Yield (အေလ်ာ့ေပး)
ႏွစ္ေယာက္အတူေနခ်ိန္မွာ ျငင္းခုန္မႈက ရွိစၿမဲျဖစ္တယ္။
ေနာက္ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္ အေလ်ာ့ေပးတာက ေဒါသမုန္တိုင္းကို ၿငိမ္းေအးေစပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ျပႆနာကို သဲသဲကဲြကဲြ မသိခင္ "လမ္းခဲြၾကရေအာင္" ဆိုတဲ့စကားကို
အလြယ္တကူမေျပာမိဖို႔ သတိထားရပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ေတြၿငိမ္သြားမွ
ျပႆနာရင္းျမစ္ကိုရွာၿပီး ေျဖရွင္းနည္းေတြ ရွာတာဟာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။
Zero (စမွတ္)
အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ မွတ္ယူတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခ်စ္ေရးခုိင္ၿမဲၿပီလို႔
ထင္ျမင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္ေနခ်ိန္မွာ အရင္ညားစ၊ ခ်စ္စ၊ ၾကင္နာစက
ခံစားခ်က္မ်ဳိး၊ စိတ္သေဘာထားမ်ဳိးထားဖို႔ မေမ့သင့္ပါဘူး။ တည္ၿမဲၿပီလို႔
မွတ္ယူၿပီး အခ်စ္ကို ပစၥလကၡမထားဘဲ၊ အနယ္မထိုင္ေစဘဲ ေန႔တိုင္းအခ်စ္ကို
အသစ္အသစ္အျဖစ္နဲ႔ ခ်စ္ႏိုင္၊ ခံစားႏိုင္ခဲ့ရင္ အခ်စ္ဟာ
အၿမဲႏုပ်ဳိလန္းဆန္းေနမွာျဖစ္တယ္။
လူေတြက အခ်စ္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးဖဲြ႔ဆိုၾကပါတယ္။ ဖဲြ႔ဆိုၾကတဲ့အထဲမွာ
အခ်စ္တာရွည္ခိုင္ၿမဲဖို႔၊ ခ်စ္ခရီးလမ္းေျဖာင့္ျဖဴး သာယာဖို႔ အဓိကထား
ေရးဖဲြ႔ၾကပါတယ္။ အခ်စ္အကၡရာ A to Zကို အဂၤလိပ္ဘာသာ၊ ျမန္မာဘာသာနဲ႔
ဖတ္ဖူးေကာင္း ဖတ္ဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ အခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွ ဘာသာျပန္ဆိုလို႔
ၿပီးႏိုင္မယ့္အရာမဟုတ္တာေၾကာင့္ အဲဒီအခ်စ္ေတြကိုပဲ ကြၽန္မက
ထပ္ဘာသာျပန္ဆိုပါတယ္။ အခ်စ္အကၡရာ A to Z လက္ခံသည္ကပဲ စမွတ္စခဲ့ပါတယ္။
အားလံုး ခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ...
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
Valentine's Day တရားေတာ္
2010 Valentine’s Day တရားေတာ္
ဘူေဖ်ာင္းကို ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ရက္ေန႕က ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ ရွင္ေဆကိႏၵၾကြလာမွာ သတင္းရထားတာနဲ႕ တရားသြားနာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ၁၄ရက္ေန႕ ညေန ၆နာရီမွ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကြမွာျဖစ္လို႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ရက္ ေန႕လည္ပိုင္းမွာပါ တရားထပ္ေဟာေသးတာမို႕ ေရာက္ေအာင္ သြားၿပီး နာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ Valentine's Day မွာ နာခဲ့ရတဲ့တရားေတာ္ျဖစ္လို႕ Valentine’s Day တရားေတာ္လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ လိုက္တာပါ။ တရားေဟာသြားတာေလးက ေကာင္းလြန္းလို႕ နာေနတဲ့ လက္ေလးပါအေညာင္းခံ ျပန္ေျပာျပပါရေစ။ တရားေတာ္ရဲ႕အမည္ကေတာ့ “အစကသာသိခဲ့ရင္” လို႕အမည္ေပးၿပီး အလွဴလွဴရင္ နိဗၺာန္ မေရာက္ဘူး သံသရာရွည္တယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး အလွဴလွဴၿပီး အဲဒီအလွဴကိုျပန္ပြားေနၿပီး တကယ္ လွဴတတ္ရင္ ခနေလး နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဇာတ္ထုတ္နဲ႕ေဟာသြားတာပါ။
ဒီတရားကိုနာရလို႕ အလြန္ကို၀မ္းသာသြားမိသြားတာကေတာ့ အစက အလွဴလွဴတာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႕
နိဗၺာန္၀င္ႏိုင္ဖို႕ဘဲ ရည္ရြယ္ႏိုင္မယ္ထင္ထားခဲ့တာေလ။ ခုေတာ့ ဒီထက္မကေၾကာင္း တရားအက်ဥ္း ခ်ဳပ္ေလးကို ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ရပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းက ဒီလိုပါ . . . ရွင္သာရိ ပုတၱရာကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကထိန္းခဲ့တဲ့ သူ႕အေဖရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ပုဏၰားႀကီး အလြန္အိုေနၿပီ၊ သူကဗုဒၶ ဘာသာလဲမဟုတ္ဘူး။ သူကအလြန္ ဆင္းရဲေနၿပီး မၾကာခင္ကံကုန္ေတာ့မွာကိုသိတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာက ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္လို႕ သူ႕အိမ္ေရွ႕ ေန႕တိုင္းဆြမ္းသြားရပ္တိုင္း အိမ္ထဲေျပးပုန္းေနၿပီး စိတ္ထဲကလည္း ေအာ္ငါ့သားႀကီး ငါ့မွာ လွဴစရာမရွိတာ မသိဘူးထင္ပါရဲ႕လို႕ေတြးေနတယ္တဲ့။ ေန႕တိုင္းသြားရပ္လဲဒီတိုင္းဘဲ။ (Message: မသိတဲ့ သူေတြက တခါတေလ သိတဲ့သူေတြကို မသိဘူးလို႕ထင္တတ္တယ္။) တေန႕လည္းမဟုတ္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ဘာေလးျဖစ္ျဖစ္ လွဴခ်င္စိတ္ေလးေပါက္လာတယ္။ အရင္က မရွိခဲ့တဲ့ လွဴခ်င္စိတ္ျဖစ္လာၿပီေပါ့။ (Message: အလွဴတစ္ခုျဖစ္ေျမာက္ဖို႕ လွဴခ်င္စိတ္ရယ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရယ္ လွဴစရာပစၥည္းရယ္ရွိမွ အလွဴ ေျမာက္ပါ တယ္တဲ့။) ခုေတာ့ ၂ခုရွိလာၿပီ။ ေနာက္ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးကို ဂါထာရြတ္ပြဲတစ္ခုက ဖိတ္ေတာ ့သြားရြတ္တာ ႏို႕ဆြမ္းတစ္ခြက္နဲ႕ ပုဆိုးတစ္ပိုင္းရလာေတာ့ ၀မ္းသာအားရနဲ႕ ငါ့သားႀကီးကိုလွဴ မယ္ဆိုၿပီး သူမစားဘဲအိမ္ကိုယူသြားတယ္တဲ့။ ရွင္သာရိပုတၱရာကလည္းသိေတာ့ ေသခ်ာ စ်ာန္သမာပတ္ ၀င္စားၿပီး စ်ာန္ကထတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆြမ္းခံၾကြေတာ့ ႏိုးဆြမ္းကို ၀မ္းသာအားရ ေလာင္းလွဴတာေပါ့။ တစ္၀က္ လည္းေရာက္ေရာ ရွင္သာရိပုတၱရာက လက္ကာျပတယ္တဲ့ ေတာ္ၿပီ သင့္ၿပီ က်န္တစ္၀က္က ပုဏၰားႀကီးဖို႕ ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ ပုဏၰားႀကီးက ခ်စ္သား ငါ့ကို သနားေသာအားျဖင့္ အားလံုးအလွဴခံပါလို႕ ေတာင္းပန္ၿပီး သူအငတ္ခံၿပီး အကုန္လွဴလိုက္တယ္။ ပုဆိုးပိုင္းေလးလည္း လွဴလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့အဲဒီ အလွဴကို စိတ္ထဲက ၾကည္ႏူးၿပီး ပြားေနလိုက္တာ “မြဲတုန္းလွဴရတာ အရသာရွိလုိက္တာကြာ” လို႕ ေတြးေတြးၿပီး ၀မ္းသာလံုးဆို႕ၿပီး ကြယ္လြန္သြားတယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ့သူေဌးလင္မယားဆီမွာ လူ၀င္စား ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ သူ႕ကိုယ္၀န္ရွိကတည္းက သူ႕အေမသူေဌးကေတာ္က ရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႕ သံဃာ ၅၀၀ ကိုဆြမ္းေလာင္း ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနလို႕ေန႕တိုင္းေလာင္းတယ္တဲ့။ ေန႕ေစ့လို႕ေမြးလာေတာ့လည္း မပင္မပန္း ေမြးႏိုင္ တယ္တဲ့။ ပုဆိုးပိုင္းလွဴခဲ့ဘူးလို႕ ေမြးေမြးခ်င္း ကတၱီပါအႏွီးနဲ႕ေထြးေပြ႕ခံရတယ္တဲ့။ ေနာက္ေန႕ တစ္ရက္သား ေလးမွာ ရွင္သာရိပုတၱရာကို သားေလးျပမလို႕ေခၚလာေတာ့ လက္က ကတၱီပါ အခင္းစႀကီးကိုဆုတ္ထားတာ အထိန္းေတာ္ေတြက ျဖဳတ္တိုင္း ငိုလို႕ သူ႕မိဘကအငိုမခံဘဲ ဒီတိုင္း ကတၱီပါ အခင္းစႀကီးတန္းလန္းနဲ႕ ရွင္သာရိပုတၱရာဆီေခၚသြားေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာေရွ႕ေရာက္မွ ကတၱီပါအခင္း အနီႀကီးကို သူ႕ဘာသာ သူလႊတ္ခ်လိုက္မွ မိဘေတြက ေအာ္…ငါတို႕သားေလးက ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ကို လွဴခ်င္ေနတာကိုး လို႕သေဘာေပါက္သြားၾကတယ္တဲ့။ (Message: ဘုန္းကံႀကီးစြာနဲ႕ ေမြးလာတဲ့ကေလးမ်ား သူ႕အလိုလို အငိုနည္းၿပီး မိဘေတြကလည္း အငိုမခံၾကဘူးတဲ့။) ကေလးအမည္ကိုလည္း ရွင္သာရိပုတၱရာကပဲ သူ႕ရဲ႕ငယ္နံမည္ျဖစ္တဲ့ တိႆ လို႕အမည္ေပးခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ကေလးက ၇ႏွစ္သားမွာ ကိုရင္၀တ္ေတာ့ ဆြမ္း၊ ကြမ္းအလြန္ေပါလို႕ ဆြမ္းရွားတဲ့သံဃာတစ္ေထာင္ သူ႕ေနာက္ကလိုက္ရလို႕ သံဃာတစ္ေထာင္ဆြမ္းခံေကၽြးတဲ့ ကိုရင္ေလးလို႕နံမည္ႀကီးပါသတဲ့။ ေနာက္ ေဆာင္းတြင္း ေရာက္ေတာ့ ရဟန္းေတြ ခ်မ္းလို႕ မီးလံႈၾကေတာ့ ဦးဇင္းတို႕ မီးလံႈတာ ေရွ႕ကလံႈေတာ့ ေနာက္ကခ်မ္းတယ္။ ေက်ာလံႈေတာ့ ေရွ႕ကခ်မ္းတယ္။ (ကတၱီပါ) ျခံဳထည္ေလးပတ္ထားလိုက္ရင္ မီးလံႈစရာ မလိုဘဲေႏြးေနတာေပါ့လို႕ ေျပာတယ္တဲ့။ သူက သူေဌးသားဆိုေတာ့ လူတိုင္းမွာျခံဳထည္မရွိတာ နားမလည္ဘဲကိုး။ ဒီေတာ့မွ သူ႕ကို လူတိုင္းမွာမရွိၾကေၾကာင္းေျပာၾကေတာ့ ဒါဆို ကိုရင္အလွဴခံေပးမယ္ ျခံဳထည္မရွိေသးတဲ့သူေတြလိုက္ခဲ့ၾကပါဆိုၿပီး ေန႕လည္ဖက္မွာ သံဃာတစ္ေထာင္ ေလာက္နဲ႕ ျခံဳထည္အလွဴခံထြက္လိုက္တာ ၿမိဳ႕ျပင္မွာတင္ အထည္ ၅၀၀ ေလာက္ရ ပါသတဲ့။ ၿမိဳ႕ထဲလည္း ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္က ေစ်းထဲက ျခံဳထည္ဆိုင္ကိုေျပးၿပီး ခင္ဗ်ားတို႕ဆိုင္ ျမန္ျမန္ပိတ္ထား။ ဟိုမွာ ကိုရင္တစ္ပါး ျခံဳထည္ေတြလိုက္အလွဴခံေနတယ္။ က်ဳပ္ကေစတနာနဲ႕ လာေျပာတာလို႕ေျပာတယ္တဲ့။ (Message: တခ်ိဳ႕က ကိုယ္လည္းမလွဴတဲ့အျပင္ ၾကားကေန အကုသိုလ္ ကို လိုလိုလားလားလိုက္ယူတဲ့ သူေတြရွိတယ္။) ဆိုင္ရွင္က “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕က မေပးရင္ေတာ့မယူဘူးမို႕လား”လို႕ ေမးေတာ့ “အင္း၊ မေပးရင္ေတာ့မယူဘူးေပါ့ဗ်ာ” လို႕ဆိုသတဲ့။ ဒီေတာ့ ဆိုင္ရွင္ကလည္း အင္း . .မလိုလည္းလိုလည္း ဒီအဖိုးတစ္သိန္းထိုက္တဲ့ ျခံဳထည္ ၂ထည္ေတာ့ ေအာက္မွာ ဖြက္ထားမွပါဆိုၿပီး ဖြက္ထားၿပီး က်န္တာေတြေတာ့ ဒီတိုင္းခင္းထားသတဲ့။ ကိုရင္ေလးတို႕ေစ်းနား သူ႔ဆိုင္ ေရွ႕က ျဖတ္ေတာ့ ဆိုင္ရွင္က ၾကည္ညိဳသြားလိုက္တာ ဒီလိုကိုရင္မ်ိဳး အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္တဲ့ျခံဳထည္ ၂ထည္မက ၁၀ထည္ေတာင္ လွဴလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ဆိုၿပီး သဒၵါေပါက္ၿပီး သူဖြက္သိမ္းထားတဲ့ အဖိုးတန္ျခံဳထည္ႀကီး ၂ထည္ကိုလွဴလိုက္ပါတယ္။ (အရင္ဘ၀က အ၀တ္ပုဆိုးပိုင္းလွဴခဲ့တဲ့အက်ိဳးေပါ့) ဒီလိုနဲ႕ကိုရင္လည္း အထည္ ၁၀၀၀ အလွဴခံရၿပီး ေက်ာင္းျပန္ၾကြသြားၿပီးစဥ္းစားပါသတဲ့။ ၿမိဳ႕မွာ ဧည့္သည္ကေပါ စကားေျပာဧည့္ခံရ ဟုိဟာ သည္ဟာနဲ႕ တရားအလုပ္လုပ္ဖို႕အခ်ိန္မရွိဘူး။ ေတာသြားၿပီး တရားက်င့္မယ္ဆို ေတာကိုၾကြသြားသတဲ့။ ေတာမွာ တရားက်င့္ ေနတုန္း အနီးဆံုးကရြာေလးကို ဆြမ္းခံၾကြ ေတာ့လည္း ဆြမ္းရေပမယ့္ ေတာထမင္း ေတာဟင္းေပါ့။ သူ႕ကိုဆြမ္းေလာင္းသူတိုင္းကို ဘယ္သူ႕မဆို ၀ါတြင္းသံုးလလံုး ဂါထာေလးတစ္ေၾကာင္းပဲျပန္ ေဟာခဲ့တယ္။ (ပါဠိနဲ႕မို႕ မွားမွာစိုးလို႕မေရးျပ ေတာ့ဘူးေနာ္)။ ၀ါတြင္း သံုးလလည္းကုန္ေရာ ၇ႏွစ္သားေလးက ရဟႏၱာျဖစ္သြားေရာတဲ့။ သူ႕ဆရာ ရွင္သာရိပုတၱရာကသိၿပီး ေတာကိုလိုက္ၾကြလာေတာ့ ရြာသားေတြမွာ ၀မ္းသာအားရႀကိဳဆိုၿပီး တရားပြဲျပင္ၿပီးတရားေဟာဖို႕ေတာင္းပန္တယ္တဲ့။ ရွင္သာရိပုတၱရာက ဒီည ငါမေဟာဘူး ကိုရင္ေလး ေဟာလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ကိုရင္ေလးကို ေဟာခိုင္းေတာ့ ရြာသားတစ္ခ်ိဳ႕က ဒီကိုရင္ သံုးလလံုး ဂါထာတစ္ေၾကာင္းဘဲရြတ္ေနတာ ဘယ္လိုေဟာတတ္လိမ့္မတုန္းလုိ႕ေတြးေနပါသတဲ့။
ကိုရင္ေလးက လည္း ရဟႏၱျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ တရားေတြကို ထြင္းေဖာက္သိသြားေတာ့ ေဟာလိုက္တဲ့
တရားက ညလံုးေပါက္သြားပါသတဲ့။ ကိုရင္ေလးရဲ႕တရားလည္းနာၿပီးေရာ ပရိတ္သတ္က ၂ပိုင္းကြဲသြားတယ္
တဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုရင္ေလးကို ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ့ကိုရင္ပါလားဆို အရမ္းကိုပိုၾကည္ညိဳသြားၾကၿပီး
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီကိုရင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာဘဲ ဒီေလာက္တတ္ေနတာကို သံုးလလံုး ဂါထာေလး တစ္ေၾကာင္းဘဲ ေဟာၿပီးေနႏိုင္တယ္လို႕ေျပာၾကသတဲ့။ ဒီလိုပရိတ္သတ္ကြဲသြားေတာ့ ကိုရင္ေလးကို ရဟႏာၱမွန္းမသိဘဲ ျပစ္မွားမိတဲ့သူေတြ ငရဲက်ကုန္မွာစိုးလို႕ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က သိေတာ္မူၿပီး လိုက္ၾကြလာတယ္တဲ့။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားကိုနာလိုက္ရေတာ့ ပရိတ္သတ္လဲ ၂ဖြဲ႕ မကြဲဘဲ ညီသြားၿပီး အရင္က မၾကည္ညိဳေသးတဲ့သူေတြလည္းကိုရင္ေလးကိုၾကည္ညိဳသြားၾကၿပီး ၾကည္ညိဳၿပီးသားသူေတြက ေတာ့ ပိုၾကည္ညိဳသြားၾကတယ္တဲ့။
အက်ိဳး၊ လာဘ္ကိုမေမွ်ာ္ပဲလွဴၿပီး လွဴတဲ့အလွဴကိုလည္းပြားေနရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။
ကိုရင္ေလး ပုဏၰားႀကီးဘ၀နဲ႕ အလွဴလွဴခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကစတြက္ရင္ ရဟႏာၱျဖစ္တဲ့အထိအခ်ိန္က ၈ႏွစ္ေလာက္
ဘဲၾကာတာမို႕ အလွဴေၾကာင့္သံသရာရွည္တယ္ဆိုတာလည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ကဲေကာင္းလိုက္တဲ့
တရားေလး မဟုတ္ပါလား။ ဒီေတာ့ စာဖတ္သူေတြလည္း လူတိုင္းနီးပါး နည္းသည္မ်ားသည္ ပဓါနမထားဘဲ
အလွဴေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးလွဴခဲ့ၾကမွာပါ။ ေနာင္လဲ လွဴေနၾကဦးမွာပါ။ မလွဴခင္၊ လွဴဆဲ၊ လွဴၿပီး
စိတ္ထားတတ္ဖို႕ေလးကို သတိေလးထားၿပီး လုပ္လိုက္ၾကရေအာင္။ လွဴၿပီးသမွ်ေလးေတြ ျပန္ေျပာၾကပါ။
ျပန္၀မ္းသာၾကပါ။ တကယ့္ကို မလိုခ်င္ခ်င္း စြန္႕လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႕လွဴပါတယ္ဆိုၿပီး မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး
ေဟာျပထားသလိုဘဲ စိတ္ထားတတ္ၾကပါေစလို႕ . . .
ဆုေတာင္းရင္းနဲ႕ အဆံုးသတ္လိုက္ပါရေစ။
စာဖတ္တဲ့အခါ လ်င္ျမန္စြာဖတ္မိေစရန္ အခ်က္ (၂၀)
(၁) ဦးေဏွာက္က အေရာင္မ်ားကိုႏွစ္သက္တဲ့အတြက္ စာဖတ္/ေရးစဥ္ အေရာင္မ်ားကို သံုးပါ။ အေရာင္ရွိစကၠဴေလးမ်ားနဲ႕မွတ္ပါ။
(၂) မိနစ္ ၂၀ ခန္႕စာဖတ္ၿပီးတိုင္ ၁၀ မိနစ္ခန္႕နားပါ။
(၃) အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကိ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ၿပီးသြားတိုင္း ဦးေဏွာက္ကပင္ပန္းသြားတဲ့အတြက္ အနဲဆံုး မိနစ္ ၂၀ခန္႕နားပါ။
(၄) အဟာရရွိတဲ့အစာမ်ားမ်ားစားေပးပါ။
(၅) ေရငတ္ေနလွ်င္ စာကိုအာရံုမစိုက္ႏိုင္လို႕ စာဖတ္ေနစဥ္ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ေပးပါ။
(၆) ေမးခြန္းမ်ားထုတ္ၿပီး ေလ့လာပါ။
(၇) ဦးေဏွာက္ ႏိုးၾကားတက္ၾကြေနစဥ္ စာကိုေလ့လာပါ။
(၈) စာဖတ္စဥ္ ခႏၶာကိုယ္ကို ေပ်ာ့ေခြမထားပါနဲ႕။ ခႏၶာကိုယ္ မတ္ထားမွသာ ဦးေဏွာက္က ပိုမွတ္ေနေပါတယ္။ လိုအပ္ပါက ခႏၶာကိုယ္ကို ေရွ႕ကို နဲနဲစိုက္ထားပါ။
(၉) စာဖတ္တဲ့ စာၾကည့္စားပြဲပတ္၀န္းက်င္သည္ ရနံ႕တို႕နဲ႕ေမႊးျပန္႕ေနပါေစ။
(၁၀) ဦးေဏွာက္သည္ ေအာက္စီဂ်င္အလြန္လိုအပ္သည့္အတြက္ နားေနစဥ္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေပးပါ။ အျပင္ထြက္အသက္ရွဴ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပါ။ ေလမ်ားမ်ားရွဴသြင္းေပးပါ။
(၁၁) ဦးေဏွာက္သည္လည္း ေနရာလြတ္လိုပါသည္။ အရာရာတိုင္း ျပည့္က်ပ္ေအာင္ထည့္ထားပါက အက်ိဳးမရွိပါ။
(၁၂) ဦးေဏွာက္သည္ သန္႕ရွင္းသပ္ယပ္မႈကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါသည္။ စိတ္ၾကည္ေနပါက မွတ္ဥာဏ္ပိုေကာင္းပါသည္။
(၁၃) Stress မ်ားသည္မွတ္ဥာဏ္ကိုပ်က္စီးေစႏိုင္ပါသျဖင့္ Stress မ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေလွ်ာ့ခ်ပါ။
(၁၄) ဒါကို ငါမလုပ္ႏိုင္ဟုမေတြးပါႏွင့္။ I can do it. လို႕ မိမိကိုယ္မိမိ အားေပးပါ။
(၁၅) ဦးေဏွာက္ကို ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီး ၾကြက္သားမ်ားကို ေျဖေလ်ာ့ေပးပါ။
(၁၆) ဦးေဏွာက္သည္ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို သေဘာက်သည့္အတြက္ အရာရာကို ထပ္ကာ ထပ္ကာျပန္ဖတ္ ေပးပါ။
(၁၇) ဦးေဏွာက္သည္ ေရြ႕လ်ားေနတာကို ပိုႀကိဳက္သည့္အတြက္ လက္ေခ်ာင္း (သို႕) ခံတံတစ္ခုခုကိုသံုးၿပီး စာေၾကာင္းမ်ားေပၚ ေရြ႕လ်ားကာ မ်က္လံုးကို ဦးေဆာင္ၿပီးဖတ္ပါက ဦးေဏွာက္မွတ္ဥာဏ္ပိုေကာင္းလာပါလိမ့္မည္။
(၁၈) တေနရာတည္းတြင္ ထိုင္ၿပီးဖတ္ေနျခင္းထက္ မတ္တတ္ရပ္ဖတ္ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ဖတ္ပါ။
(၁၉) ဦးေဏွာက္သည္ ကြင္းဆက္မ်ားျဖင့္မွတ္သားျခင္းကို ပိုႏွစ္သက္ပါသည္။
ဥပမာ- မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းအေလးခ်ိန္ (မမင္းျဖဴမွန္မွန္ေျပာ)
(၂၀) ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါ။
(မဂၢဇင္း ေဆာင္းပါးတစ္ခုမွ မွတ္စုယူထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းအမည္၊ ထုတ္ေ၀သည့္လ၊ စာေရးသူႏွင္း ေဆာင္းပါးအမည္မ်ား ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ေတာင္းပန္ပါသည္)
ကေလးအေတြး
(ကိုယ္တိုင္ေရးသားခ်က္ျဖစ္ပါသည္)