"မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို မဂၤလာပါလုိ႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သရင္း ဒီစာမ်က္ႏွာေလးမွ ေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္"

Saturday, October 29, 2011

"ပန္းတိုင္ရိွရာ"

ဒူးမတုန္နဲ႔ကေလး
ဒီလုိထရပ္လုိက္တာကုိက
ေၿခလွမ္းေတြ စႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ပါပဲ။
ရပ္ႏုိင္ေတာ့မွ
မင္းဘ၀ရဲ႔ ပထမေၿခလွမ္း
မင္းစၿပီးလွမ္းရမွာ..။
ေၾကာက္စိတ္မ၀င္နဲ႔ ကေလး
ပထမေၿခလွမ္းမွာ ယုိင္လဲ
ဒူးၿပဲခ်င္ ၿပဲမယ္
လဲရင္ၿပန္ရပ္
ေနာက္ထပ္ ေၿခလွမ္းေတြစမယ္..။
ေလးဘက္သြားရင္းေက်နပ္
ထၿပီးမရပ္ဘဲေနမယ့္အစား
ရပ္စမ္း ကဲစမ္း
ရဲရဲလွမ္း ကေလး..
(ၿပီးရင္ )
ေၿပးလွမ္းေပၚတက္ရေအာင္...။

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)

Thursday, October 20, 2011

ဆရာမ်ားသို႕ ...

မိမာတာနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္း၀င္ အို အာစရိယအရွင္

ဦးတင္သလ်က္

လြန္တာရွိခဲ့လွ်င္ ၀ႏၵာမိပါ

သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊

ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တသက္လ်ာတည္း

အဲလို ဘ၀အတိုကေလးမွာ

ဆရာမရွိ လိုခ်င္မိ၍

မိမိဘာသာ မိမိဟာ ကို

ေစရာဆိုထား စည္းတစ္ျခားႏွင့္

၀ါးထားေရွ ့ေနာက္ ေရာက္ရာေရာက္၍

ေထာက္ေကာက္ေလ့လာ တတ္ကာ ရွာေတာ့

လူေပါင္းဂုဏ္ရွိန္ စိတ္ၾကီး၀င္၍

စံုလင္ျပသ တတ္သိလွသည့္

ဆရာမြန္နဲ ့တြဲကာယွဥ္လွ်င္

ငါပင္ အရူးျဖစ္လိမ့္မယ္

အာစရိယ ၀ါဒ ပုဒ္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေရရြတ္

ကာယ ၀စီ မေနာခ်ီလ်က္

လက္ဆယ္လီထိပ္မွာ သ လို ့ ရွိခုိးေကာ္ေရာ္

ပူေဇာ္အကြ်န္၊ ပန္ခဲ့တုံ၏

အကြ်န္ ့အမွားအား ခြင့္လႊတ္္ပါရန္ ေတာင္းပန္သရင္း

ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို ့သပါသည္… ဣရိယာ ပထၱ မွ်ေစသား….

မ်ိဳးသန္းထြန္း (ေရဆင္း)

ေအာက္တိုဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၁

Monday, October 17, 2011

ခ်စ္သူမ်ားသို႕

ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူေတြရွိတယ္
ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ကိုကို ကိုကိုလို႕ေခၚတာ
ေခတ္စားတဲ့ ကေလးဘ၀တုန္းကေပါ့
ကိုယ့္ခ်စ္သူကလည္း ကိုကို
ကိုကိုက ေဆးေက်ာင္းသား
ကိုကို႕ရယ္သံ ၾသရွရွ
စြဲမက္လို႕မဆံုးခဲ့ပါ
ဒါေပမယ့္ ကိုကိုကေတာ့ ကိုယ့္ကို
ကေလးတစ္ေယာက္ထက္ပိုျပီး
အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ခ်စ္သူတစ္ေယာက္
သီခ်င္းေတြ ကဗ်ာေတြျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္
ခ်စ္သူက ဂီတသမား
ဂီတာတီးတတ္တယ္
ေက်ာင္းကပြဲမွာ ကိုယ့္အတြက္
ကိုယ့္နံမည္ပါတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေရြးဆိုေပးခဲ့ဘူးတယ္
ေနာက္ သူက ျမိဳ႕နယ္ဂုဏ္ေဆာင္ ေဘာလံုးသမား
အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႕ သိပ္ခန္႕ျငားတဲ့သူေပါ့
ဒါေပမယ့္ အတန္းထဲမွာ ကိုယ္က အဆင့္တစ္ဆိုရင္
သူ႕ေနာက္မွာ စာေမးပြဲ၀င္မေျဖတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲက်န္တယ္ ...

ေနာက္တစ္ေယာက္က အင္ဂ်င္နီယာ
အိမ္လွလွေလးေတြ စိတ္ကူးယဥ္ခ်စ္တတ္သူအတြက္
ခ်စ္သူက စိတ္ကူးယဥ္စရာေလးေတြပိုေစခဲ့တယ္
ေနတာက တျမိဳ႕စီမို႕ သတိရလို႕ဖုန္းဆက္လိုက္တိုင္း
ဖုန္းလာေျဖတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆိုသူေလးက ပိုင္စိုး ပိုင္နင္းရွိလြန္းတယ္ ...

ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျပန္ေတြ႕တယ္
တည္ျငိမ္ရင့္က်က္လို႕ေပါ့
ခန္႕ျငားတဲ့သူ႕အသြင္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘူး
ဒီဇိုင္နာလုပ္ေနတယ္တဲ့
ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ဆြဲထားတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ႕ အက်ီ ၤေလး လက္ေဆာင္ေပးတယ္
နင္ငါ့ကို သူမ်ားေတြအတြက္ မဟုတ္ပဲ ငါ့တစ္ေယာက္တည္းအတြက္
သီးသန္႕ဒီဇိုင္းေတြ အျမဲဆြဲေပးရမယ္ေနာ္ဆိုေတာ့
အင္း ... တဲ့
ဒါေပမယ့္ ေရွးရိုးဆန္တဲ့ မိဘေတြ လက္မခံႏိုင္တဲ့အခ်က္ေတြေၾကာင့္
မိဘေတြစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ အဓိပါပဲလို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးက လက္ခံေပးခဲ့ၾကတယ္

ေနာက္ - ရွိေသးတယ္
ကိုယ့္ရယ္သံကို သေဘာက်လိုက္တာလို႕ေျပာတဲ့သူေပါင္းမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲကမွ
ကိုယ္ရယ္လိုက္တိုင္း အက်ယ္ၾကီးမရယ္နဲ႕ေလလို႕ ဟန္႕တတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ့
ဟဲ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ရယ္ရယ္ ေမာေမာနဲ႕ၾကီးျပင္းလာတာ
ရယ္ခ်င္တာ ေအာင့္ထားရရင္ေသသြားမွာေပါ့လို႕ ျပန္ေျပာရင္း
ကိုယ့္ေမြးရာပါအခြင့္အေရးကို အဆံုးရံႈးမခံခဲ့ဘူး

တစ္ေန႕က ဦးေဏွာက္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားဆိုတဲ့
စာေပေဟာေျပာပြဲတစ္ခုသြားနားေထာင္ခဲ့တယ္
ရယ္ေမာျခင္းဟာ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြကိုေတာင္ သတ္ျပစ္ႏိုင္လို႕
တစ္ေန႕မ်ားမ်ားရယ္ေပးေလ ေကာင္းေလပါပဲတဲ့

ဟူး ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရားသခင္
လြပ္လပ္စြာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ဆက္လက္ၾကီးျပင္းခြင့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ပါ
ကံသီလို႕ အမွားၾကီးမွားေတာ့မလို႕ပါ
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အမွတ္တရ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ေမြးဖြားခြင့္ေပးခဲ့လို႕ပါ။

အီဟြာသူ
ေအာက္တိုဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၁

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕ တရားအလွဴ (ေတာင္ကိုရီးယားမွာ ေျမအလွဴေရစက္ခ်တရားေတာ္)



ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံမွာ နီေပါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ စတဲ့ႏိုင္ငံမ်ားကပင္ ေျမကြက္မ်ား၀ယ္ယူျပီး ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ျပန္႕ပြားေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကတာမို႕ ျမန္မာေတြလည္း ယခုရွိေနတဲ့ ယာယီဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားအျပင္ ထာ၀ရ ကုသိုလ္အျဖစ္ ေျမကြက္၀ယ္ယူကာ အဲဒီသာသနာ့ေျမေပၚမွာ ျမန္မာ့ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ အညီ ဘုရား ေက်ာင္း ဓမၼာရံု ေယာဂီေဆာင္ စသည္ျဖင့္ေဆာက္လုပ္ျပီး သာသနာျပဳၾကမယ္လို႕ ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ ေဒါက္တာေဆကိႏၵ ကိုရီးယားကိုၾကြလာစဥ္ September 11, 2011 ရက္ေန႕တရားပြဲမွာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ကိုရီးယားေျမတိုင္းယူနစ္ျဖစ္တဲ့ ေဖ်ာင္း (၆ေပ ပတ္လည္ကို တစ္ေဖ်ာင္းပါ) နဲ႕ဆို တစ္ေဖ်ာင္း ၀မ္သံုးသိန္းေလာက္ တန္မယ့္ေနရာကို ရွာေနပါေၾကာင္းနဲ႕ ဆရာေတာ္က ေဖ်ာင္း 100 ကို ကမကထျပဳျပီး အျခားကုသိုလ္ရွင္အသီးသီးက ေဖ်ာင္းငါးဆယ္စီနဲ႕က သံုးဦး ဆယ္ေဖ်ာင္းစီက ႏွစ္ဦးစသည္ျဖင့္ ေဂါပကအဖြဲ႕က တရားပြဲမစမွီေလွ်ာက္ထားလိုက္တာ ၾကားလိုက္ကတည္းက ငါလည္း တစ္ေဖ်ာင္းေလာက္လွဴႏိုင္ခ်င္လိုက္တာ တစ္ေဖ်ာင္းဖိုးမတတ္ႏို္င္ေတာင္ ေျမ၀ယ္ဖို႕လွဴရဦးမယ္လို႕စိတ္ထဲ ေတးမွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စိတ္ကူးေကာင္းေလးရလာတာက ကိုရီးယားေရာက္ YAU ဘြဲ႕ရမ်ားဆိုျပီး Mail group ေလးဖြဲ႕ထားေတာ့ group mail ေလးကေနတစ္ဆင့္ အဖြဲ႕သားေတြကို ေျမလွဴၾကဦးမလား ေမးျမန္းတိုက္တြန္းမိရာကေန အဖြဲ႕၀င္ ၂၂ ေယာက္က၀မ္းသာအားရ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ စုလိုက္ၾကတာ မထင္မွတ္ထားတဲ့ ပမာဏျဖစ္တဲ့ ၀မ္ ၁၈ သိန္းျပည့္သြားျပီး အဲဒီ ေျမၾကီး ၆ေဖ်ာင္းစာ အလွဴေငြကို ေအာက္တိုဘာ ၉ ရက္ေန႕မွာ အဖြဲ႕၀င္ ၇ဦးတက္ေရာက္ျပီး အဖြဲ႕ကိုယ္စား ဓမၼဒူတေက်ာင္းမွာ သြားေရာက္လွဴတန္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ေျမအလွဴ ေရစက္ခ် တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ား ၾကည္ညိဳ သဒၶါပြားရေအာင္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။

အခမ္းအနားကိုစေတာ့ အရင္ဆံုး ဘုရားရွိခိုး ငါးပါးသီလယူျပီး ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ တရားဂုဏ္ေတာ္ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ေတြနဲ႕တကြ မဂၤလသုတ္နဲ႕ ေမတၱာသုတ္ကို အားလံုးရြတ္ဆိုၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က အလွဴအႏုေမာဒနာတရားခ်ီးျမွင့္ပါတယ္။ တရားပြဲျပီးေတာ့ ေရစက္ခ်ျပီး ညစာသံုးေဆာင္ျပီး ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အႏုေမာဒနာ တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ -

ေလာကမွာပစၥည္းေလးမ်ိဳးရွိပါတယ္တဲ့

၁။ ထာ၀ရ ဥစၥာ (အျမဲတည္တံ့တဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းမရတဲ့ အိမ္၊ ေျမ၊ ဥယ်ာဥ္ျခံ စသည္တို႕ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ကိုယ္တစ္ဦးတည္းပိုင္ရွိသလို မိသားစုပိုင္ျဖစ္သလို ကုိယ္တျခားေနရာေျပာင္းသြားရင္လည္း ယူသြားလို႕မရပါဘူးတဲ့ ဘ၀တစ္ပါးကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕ေပါ့)

၂။ ဇဂၤမဥစၥာ ( ဘီရို၊ ေၾကာင္အိမ္၊ ေရခဲေသတၱာ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ စသည့္ပစၥည္းေတြအတိုင္းျဖစ္ျပီး သူတို႕ေတြကိုေတာ့ သယ္သြားမယ္ဆို ခက္ခက္ခဲခဲ သယ္သြားဖို႕ စီစဥ္ႏိုင္ေပမယ့္ သေဘာကေတာ့ ထာ၀ရဥစၥာအတိုင္းျဖစ္ပါတယ္)

၃။ အဂၤါသမဥစၥာ (မိမိရဲ႕ ေျခ၊ လက္၊ အသဲ၊ ႏွလံုး စသည့္မိမိရဲ႕ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြပါတဲ့ အဲဒီကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကလည္း ကိုယ္ပိုင္လို႕ထင္ရေပမယ့္ ကိုယ္မပိုင္ဘူး သူျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္တာပါတဲ့ အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါ ကိုယ့္အလိုကို မလိုက္တာ ပိုသိသာပါတယ္တဲ့ ျမန္ျမန္သြားလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ေျခေထာက္ေတြက မသန္ေတာ့တာ၊ လက္ေျမွာက္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ငယ္တုန္းကလို ၀ုန္းကနဲ မေျမွာက္ႏိုင္ေတာ့တာ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္မပိုင္ပဲ ကိုယ့္ဥစၥာလို႕ထင္ေနရတဲ့အမ်ိဳးအစားပါတဲ့)

၄။ အႏုဂါမိက ဥစၥာ (အလွဴဒါနကဲသို႕ သာသနာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ စပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြပါတဲ့။ အႏု+ဂါ+မိက ဆိုတဲ့ ပါဠိသံုးလံုးေပါင္းထားျပီး အႏု=အစဥ္အျမဲ၊ ဂါ=သြားသည္၊ မိက= အရိပ္ပမာ ဆိုေတာ့ မိမိသြားရာသို႕အစဥ္အျမဲလိုက္တဲ့ ဥစၥာေတြပါတဲ့ မည္သူမွလည္း ခိုးယူ လုယူ တိုက္ယူလို႕မရတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာစစ္စစ္ေတြပါတဲ့)

အခုဆိုရင္ အလွဴရွင္ေတြက မလွဴမွီကလည္း ပုဗၺေစတနာေတြျဖစ္ေနခဲ့ၾကတယ္၊ လွဴတဲ့အခိုက္ေကာ လွဴအျပီးပါ မုဥၥေစတနာ၊ ပရ ေစတနာေတြျဖစ္ေနရင္ ေရႊအိုးၾကီးျမႈပ္တာ ေရႊပင္စိုက္တာနဲ႕တူပါတယ္တဲ့။ သရက္ပင္စိုက္ရင္ သရက္သီးသီးျပီး ေရႊပင္စိုက္ရင္ေရႊသီးသီးမွာပါတဲ့။

အကုသိုလ္တရားေတြဟာ ျပဳသူေနာက္ကို ၀န္ေဆာင္ႏြားေနာက္ကို လွည္းဘီးလိုက္သလို အစဥ္လိုက္သကဲ့ သို႕လိုက္ေနျပီး

ကုသိုလ္တရားေတြဟာ ျပဳသူေနာက္ကို အရိပ္ပမာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး မပင္မပန္း ေအးခ်မ္းစြာလိုက္ပါတယ္တဲ့။

ေစာဒကတက္စရာက အရိပ္ညမွာမထြက္ဘူး အိပ္ေနရင္ အရိပ္မရွိဘူး စသည္ျဖင့္ေျပာလည္းမွန္ပါတယ္တဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြဟာ အရိပ္လိုျဖစ္ေတာ့ ေပါ့ပါးေပမယ့္ သူလည္း သခၤါရ သေဘာတရားေတြ အတိုင္း ေပ်ာက္တတ္ပ်က္တတ္တဲ့သေဘာကေတာ့ရွိပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သရက္ေစ့ကိုစိုက္လိုက္လို႕ သရက္ပင္ေပါက္လာတဲ့အခါ မူလသရက္ေစ့ရွာမေတြ႕ေတာ့ သလိုျဖစ္ျပီး သရက္ပင္ၾကီး ၾကီးထြားေနစဥ္မွာလည္း ပင္စည္ အကိုင္းအျမစ္စတာေတြမွာ သရက္သီးနဲ႕တူတာ ဘာမွမေတြ႕ပါဘူးတဲ့ ဒါေပမယ့္အခ်ိန္တန္ေတာ့ ပြင့္လာ သီးလာတဲ့အခါ သရက္သီးေတြျဖစ္လာတဲ့ဥပမာအတိုင္းပါပဲတဲ့ ကုသိုလ္တရားရဲ႕ properties ေတြဟာ အရိပ္ပမာ ေပါ့ပါးစြာ အစဥ္လိုက္ျပီး ေကာင္းေသာအက်ိဳးေပးပါတယ္တဲ့။

ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က မူလတုန္းက သာ၀တၳိျပည္မွာ ေက်ာင္းမရွိခဲ့ပါဘူးတဲ့။ သာ၀တၳိျပည္က သူေဌးၾကီး အနာထပိဏ္ဟာ အေတာ္ေ၀းတဲ့ ေတာင္ငါးလံုးပတ္ေနတဲ့ျမိဳ႕လို႕ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ ရာဇျဂိဳလ္ျပည္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းသူေဌးၾကီးဆီအလည္သြားတာ သူငယ္ခ်င္း သူေဌးၾကီးက ခါတိုင္းလို ပ်ာပ်ာသလဲ ခရီးဦးၾကိဳ မျပဳႏိုင္ ေတာ့ထူးဆန္းေနတာနဲ႕ ဘာလို႕လဲဆို စံုစမ္းလိုက္ေတာ့ျမတ္စြာဘုရားနဲ႕ ရဟန္းေတာ္ေတြကို လုပ္ေၾကြးျပဳစုေနရလို႕ဆိုတာ သိသြားပါတယ္တဲ့။ သူ႕လိုလူကိုေတာင္ျပစ္ထားျပီး ျပဳစုေန ရတဲ့ျမတ္စြာဘုရားဆိုတာ ဘယ္လိုလူတုန္းသိခ်င္စိတ္အလြန္ျပင္းျပသြားပါတယ္တဲ့ မနက္ၾကရင္ ျမတ္စြာဘုရားသီတင္းသံုးရာ ကိုသြားဖူးမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ေဇာနဲ႕အိပ္လိုက္တာ မိုးမလင္းေသးပဲ သူ႕စိတ္ထဲ လင္းထင္းေနေတာ့ မနက္ေရာက္ျပီထင္ျပီး ထသြားပါတယ္တဲ့။ အျပင္တကယ္ေရာက္မွ မိုးမလင္းေသး ပဲ သူသြားရမယ့္ေနရာကလည္း ျမိဳ႕ျပင္ဖက္မွာမို႕ သုသန္တစ္ခု ကိုျဖတ္ ေတာေတြ ေတာင္ေတြအနည္းငယ္ ျဖတ္ရမွာမို႕ ေၾကာက္သလိုျဖစ္သြားျပီး နည္းနည္းတြန္႕သြားပါတယ္တဲ့။ အဲလိုတြန္႕သြားတာကို နတ္တစ္ပါးက သူေဌးၾကီး ဆက္သြားပါ ျမတ္စြာဘုရားကိုဖူးေတြ႕ဖို႕ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီးသြားေနတဲ့ သူေဌးၾကီးရဲ႕ေျခတစ္လွမ္းတန္ဖိုးကို ၁၆ပံု ပံုလိုက္ရင္ တစ္ပံုရဲ႕ တန္ဘိုးဟာ ဟာ ဆင္ ၁၀၀၊ ျမင္း ၁၀၀၊ ပတၱျမားလည္ဆြဲ ၁၀၀ တန္ဘိုး နဲ႕ညီပါတယ္လို႕ေျပာပါတယ္တဲ့ (ဆိုလိုတာက ဘုရားဖူးဖို႕သြားသူရဲ႕ ေျခတစ္လွမ္းဟာ ဆင္ ၁၆၀၀၊ ျမင္း ၁၆၀၀၊ ပတၱျမားလည္ဆြဲ ၁၆၀၀ တန္ဖိုး)။ အဲဒီေတာ့မွ သူေဌးၾကီးလည္း အားတင္းျပီး ဆက္သြားတာ ျမတ္စြာဘုရားဆီ အေစာၾကီးေရာက္သြားပါတယ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားက အဲဒီေန႕ညမွာ မိနစ္သံုးဆယ္ခန္႕သာ က်ိန္းစက္ျပီး ႏိုးေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ျပီးေတာ့ သူေဌးၾကီးရဲ႕ ငယ္နံမည္ကိုသိေနျပီး သုဒတၳ လာေလာ့ဆိုေခၚပါတယ္တဲ့။ သူလည္း အံ့ၾသသြားျပီး ျမတ္စြာဘုရား မက်ိန္းဘူးလား ဘုရား ေကာင္းေကာင္းက်ိန္းရပါရဲ႕လားလို႕ ပဋိသႏၱာရစကားေမးပါတယ္တဲ့။

{မွတ္ခ်က္။ ။ ေလာကမွာ မေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုန္းမၾကီးတဲ့သူေတြဟာ ထမင္းတစ္မ်ိဳးပဲစားျပီး အားမရွိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ နဲနဲေလးအလုပ္မ်ားရင္ ကိုယ္လက္ေတြ စိတ္ေတြပင္ပန္းေနပါတယ္တဲ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုန္းၾကီးတဲ့သူေတြမွာေတာ့ အာဟာရေလးမ်ိဳးမွီ၀ဲေနတာေၾကာင့္သာမန္လူေတြေလာက္ အိပ္စရာမလို၊ ေပါ့ပါးၾကည္လင္ လန္းဆန္းေနတာ တရားထိုင္တဲ့သူေတြကို ၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ အာဟာရေလးမ်ိဳးဆိုတာကေတာ့ (မေနာအာဟာရ၊ ကဗၺလီအာဟာရ (မိမိတို႕ေန႕စဥ္စားသံုးေနသည္မ်ား)၊ ဖသအာဟာရ နဲ႕ ၀ိဥာဏ အာဟာရတို႕ျဖစ္ပါတယ္တဲ့)}

ကိုးကြယ္ရာမဲ့သူမ်ားကိုထမင္းေကၽြးသူလို႕ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီးလည္းျမတ္စြာဘုရားကို ကိုယ္တိုင္ဖူးခဲ့ျပီး ၾကည္ညိဳသြားလိုက္တာ သာ၀တၳိမွာလည္း ေက်ာင္းေဆာက္လွဴဒါန္းမယ္ဆိုျပီး သင့္ေတာ္မယ့္ ေျမေနရာရွာလိုက္တာ ေဇတ မင္းသားရဲ႕ဥယ်ာဥ္ ကိုသြားေတြ႕ ပါတယ္တဲ့။ ေဇတမင္းသားကလည္း ေငြလိုသူမဟုတ္ေတာ့ သူေဌးၾကီး ဘယ္ေလာက္ ေငြေတြတိုးေပးေပမယ့္မေရာင္းပါဘူး။ သူေဌးၾကီးက ေတာင္းပန္လြန္းမက ေတာင္းပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုးမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေစ်းျဖစ္တဲ့ သူ႕ဥယ်ာဥ္ေျမေပၚမွာ ေရႊျပားေတြ စပ္ခင္းေတာင္ မေရာင္းဘူးလို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႕သူေဌးၾကီးလည္း မတန္တဆေစ်းျဖစ္တဲ့ ေရႊျပားေတြ စပ္ခင္းႏိုင္ရင္ေတာ့ ေရာင္းခ်င္ေရာင္းေကာင္းရဲ႕ဆိုျပီး အိမ္ျပန္ျပီး ရွိတဲ့ေရႊေတြယူျပီး စပ္စပ္ျပီးခင္းလိုက္တာ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုးအျပည့္နီးပါးျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့။ သူေဌးၾကီးရဲ႕ ဇြဲကိုအားနာျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းသားလည္း သူ႕စကားကြ်ံထားတဲ့အတိုင္း ေရာင္းလိုက္ရတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ေရႊျပားစပ္ခင္းတာ မျပည့္တဲ့ မုခ္ဦးပိုင္းကိုေတာ့ သူလွဴပါ့မယ္ေလဆိုျပီး ဥယ်ာဥ္ၾကီးတစ္ခုလံုး ေက်ာင္းေဆာက္ဖို႕ေျမေနရာရသြားျပီး ေက်ာင္းေဆာက္ေတာ့လည္း ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္လို႕ အမည္တြင္ပါသတဲ့။

ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ အၾကိမ္မ်ားစြာ ၀ါဆိုခဲ့ျပီး ေက်ာင္းၾကီးအမွီျပဳျပီး လူပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေသာတာပန္၊ သကဒါဂမ္၊ အနာဂမ္၊ ရဟႏာၱ စသည္ျဖင့္လည္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ခြင့္ရသြားၾကပါသတဲ့။ ျမတ္စြာဘုရား မရွိေတာ့တဲ့ ယခုထိတိုင္ပင္ အဲဒီေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ေနရာေရာက္တဲ့ ဘုရားဖူးဧည့္သည္ေတြဟာ မဂၤလသုတ္ ေမတၱာသုတ္ေတြ ကိုယ္တိုင္သိတဲ့လူကလည္း ရြတ္ဆိုၾက ရြတ္ရမွန္းမသိတဲ့သူေတြကိုလည္း ေက်ာင္းက လူေတြက တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ရြတ္ျဖစ္ၾကရင္း ယခုထိတိုင္ ကုသိုလ္ေတြပြားေပးေနရာဌာနၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္တဲ့။

အခုဒို႕ေတြရဲ႕အလွဴကလည္း အထက္က ဇာတ္လမ္းေလးလိုပဲ အရင္ဆံုးေက်ာင္းေတာ္ အတြက္ေျမေနရာကိုေျမေစ်းက ေရႊေစ်းေလာက္ၾကီးတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ကနဦးျပဳ လွဴခြင့္ရၾကတာမို႕ ေနာင္ ကိုယ္ျပန္သြားသည့္တိုင္ မိမိမရွိေတာ့သည့္တိုင္ ဒီေျမေနရာကို အမွီျပဳျပီး သာသနာျပန္႕ပြားေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ေနာင္လာေနာက္သားေတြက ေအာ္ ေရွးကလူေတြ အေမွ်ာ္အျမင္ရွိၾကပါေပတယ္။ ဆိုျပီး နတ္လူသာဓုေခၚေနၾကမွာပါတဲ့။

ေအာက္တိုဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၁ (ဗုဒၶဟူးေန႕)


ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာ၀င္မ်ား အထူး ပူေဇာ္ ၊ လုိက္နာ က်င္႔သုံးႏုိင္ရန္ အလုိ႕ငွာ ဤစည္းကမ္း၀ိေသသ ( ၁၀ ) ခ်က္

ဗုဒၶသာသနာ ပုိမုိ ထြန္းေျပာင္ ၊ တည္တံ႔ ေစျခင္းအလုိ႕ငွာ တခ်ိန္က ကမာၻ က ေလးစားေလာက္ေအာင္ အသိအမွတ္ျပဳၾကတဲ႔ ၊ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳၾကတဲ႔ မႏၱေလးျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ နဲ႔ ေက်ာင္းတုိက္အား စည္းစနစ္တက် ၊ ကမာၻကပင္ မ်က္စိက်ေလာက္ေအာင္ တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ အမရပူရမဟာဂႏၱာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသကုိပူေဇာ္လ်က္ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ခ်မွတ္ထားတဲ႔ စည္းကမ္း၀ိေသသမ်ားကုိ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာ၀င္မ်ား အထူးပူေဇာ္၊ လုိက္နာ က်င္႔သုံးႏုိင္ရန္ အလုိ႕ငွာ ဤစည္းကမ္း၀ိေသသ ( ၁၀ ) ခ်က္ကုိ ပူေဇာ္ ေရသား တင္ျပလုိက္ရပါတယ္ ။

( ၁ ) းးး စိတ္ေကာင္းရိွဖုိ႕က ပထမ

ေရွာင္ရန္စိတ္ထားမ်ား

( က ) အၾကီးက အငယ္ကုိႏုိင္ ၊ အငယ္က အၾကီးကုိ မရုိေသ ဆုိတဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( ခ ) ကုိယ္႔ထက္သာသူကုိ မနာလုိတဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( ဂ ) ဥာဏ္ ၊ ၀ီရိယေကာင္းသူကုိ တုိးတက္မွာစုိးတဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( ဃ ) အလြန္သိသာ ထင္ရွားတဲ႔ တဏွာရာဂ စိတ္မ်ဳိး ၊

( င ) ဂုဏ္ နဲ႕ လာဘ္ကုိ အလြန္ လုိလားတဲ႔ ေလာဘ စိတ္မ်ဳိး ၊

( စ ) ျပင္းထန္တဲ႔ ေဒါသ စိတ္မ်ဳိး ၊

( ဆ ) ျပင္းထန္တဲ႔ မာန္မာန စိတ္မ်ဳိး ... စတဲ႔ စိတ္ယုတ္မာေတြပါ ။

လုိက္နာက်င္႔သုံးအပ္တဲ႔ စိတ္ထားမ်ား

( က ) ဆရာပီပီ ၊ တပည္႕ပီပီ ရုိေသ ေလးစားတဲ႔ ေမတၱာစိတ္မ်ဳိး ၊

( ခ ) သူတပါး ပညာတတ္သည္ ။ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာေစသည္(လာဘ္ေပါသည္)

ကုိ ၀မ္းေျမာက္တဲ႔ မုဒိတာစိတ္မ်ဳိး ၊

( ဂ ) ဘုရား ၊ ဘာသာ ၊ သာသနာ ၊ ၾကီးသူတုိ႕ရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကုိ စိတ္ပါလက္ပါ ျပဳလုပ္လုိတဲ႔စိတ္မ်ဳိး ၊

( ဃ ) သဒၶါ တရားေကာင္းတဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( င ) ေပ်ာ႔ေျပာင္းႏူးညံ႕တဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( စ ) အပါယ္ေလးပါး ေၾကာက္တဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ၊

( ဆ ) မဂ္ ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကုိ လုိလားတဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ...စတဲ႔ စိတ္သူေတာ္ေလးေတြပါ ။

( ၂ ) းးး စည္းကမ္း ေလးစားဖုိ႕က ဒုတိယ

ရဟန္းသာမေဏ မွန္လွ်င္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ၀ိနည္းသိကၡာေတာ္ကုိ လုိက္နာမွာသာ အပယ္ေလးပါးက လြတ္ျပီး ၊ သာသနာေတာ္ မကြယ္ေအာင္လဲ ေစာင္႔ေရွာက္ႏုိင္မွာပါ ။ သာသနာေတာ္ တာရွည္တည္တံ႕ဖုိ႕ ျဖစ္တဲ႔ အသက္ဟာ ၀ိနည္း သာျဖစ္ပါတယ္ ။

ထုိ႕အတူ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ ၊ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ ၊ အိမ္ေထာင္တစ္စု ၊ ပုဂၢဳိလ္ တစ္ဦးစီမွာလဲ စည္းကမ္းဟာ အသက္ပါဘဲ ။ စည္းကမ္းရွိမွ ၊ လူ႕က်င္႔၀တ္ ေလးစားမွ အရာရာ တည္တံ႕ခုိင္ျမဲျပီး ပ်က္သုဥ္းျခင္း ကင္းေ၀းမွာပါ ။

( ၃ ) းးး က်န္းမာဖုိ႕က တတိယ

စိတ္ေကာင္းရွိရုံ ၊ စည္းကမ္းေလးစားရုံနဲ႕ မျပီးပါဘူး ။ ထုိႏွစ္ပါးညီညႊတ္ျပီး က်န္းမာေနဖုိ႕ကလဲ အေရးၾကီး ပါတယ္ ။ နာမက်န္းျဖစ္ေနရင္ ဘာကုိမွ မလုပ္ႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး ။

( ၄ ) းးး သန္႕ရွင္းဖုိ႕က စတုတၳ

မက်န္းမာရတဲ႔ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ မသန္႔ရွင္းမွဳကလဲ အေၾကာင္းတစ္ခုပါဘဲ ။ ဥတုနဲ႕ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေရမွန္မွန္ ခ်ဳိးလုိ႕ ၊ တကုိယ္ေရ သန္႕ရွင္းေစျပီး ၊ အ၀တ္ ၊ အခန္း ၊ အိမ္ေက်ာင္း ပတ္၀န္းက်င္ ကုိသန္ရွင္း ေစရပါမယ္ ။ မိမိေနရာ တစ္ခုလုံး ၊ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံး သင္းျပန္႕ ေမႊးၾကိဳင္္ေစျပီး၊ လုပ္ရည္ ကုိင္ရည္လဲ တုိးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ သန္႕ရွင္းျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးကုိ မသိလုိ႕ သန္႕ရွင္းေအာင္ မၾကိဳးစားၾကတာပါ ။

( ၅ ) းးး အ၀တ္နဲ႕အစားတတ္ဖုိ႕က ပဥၥမ

ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနနဲ႕ သကၤန္းကုိ “ ရဟႏ ၱာမ်ားရဲ႕ တံခြန္ေအာင္လံ ” လုိ႕ေခၚပါတယ္ ။ မတုိ မရွည္ ၊ ညီညီ ၀တ္တတ္ဖုိ႕ လုိပါတယ္ ။ အေရာင္ရင္႔ရင္႔ ဆုိးတဲ႔သကၤန္းကုိ သိကၡာပုဒ္ေတာ္မ်ားနဲ႕ အညီ ၀တ္တတ္ဖုိ႕နဲ႔ စည္းကမ္းတက် အသံ တိတ္တိတ္ဆိတ္ ဆြမ္းစား တတ္ဖုိ႕လုိပါတယ္ ။ လူပုဂၢဳိလ္မ်ား အဖုိ႕လဲ အ၀တ္ကုိ သူ႕ေနရာနဲ႔သူ ၊ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္တတ္ဖုိ႕လုိပါတယ္ ။ ဥတုနဲ႕ ေလ်ာ္ညီေအာင္ စနစ္တက် စားတတ္ဖုိ႕လုိပါတယ္ ။

( ၆ ) းးး အေနအထုိင္တတ္ဖုိ႕က ဆ႒မ

အသင္အျပ မရွိရင္ ၀ါၾကီးသူ ။ ကုိယ္႔ထက္ၾကီးသူ ၊ ဆရာသမားတုိ႕ရဲ႕ အနီးမွာ ေလးေလးစားစား ေနနည္း ၊ ထုိင္နည္း မသိၾကပါဘူး ။ မရၾကပါဘူး ။ လက္ဦးဆရာ မိဘမွ အစျပဳျပီး ဆရာသမားေကာင္းေတြ လုိပါတယ္ ။

( ၇ ) းးး အေျပာအဆုိတတ္ဖုိ႕က သတၱမ

ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနနဲ႕ ယခုအခါမွာ လူလူခ်င္းေျပာၾကသလုိ “ မင္းနဲ႕ ငါနဲ႕ ” ဆုိတာေတြ ျပည္႕လွ်ံလုိ႕ ေနပါျပီ ။ေရွာင္က်ဥ္ရပါမယ္ ။ “တပည္႕ေတာ္ ၊ အရွင္ဘုရား ၊ ကုိရင္ ၊ ဦးဇင္း ၊ ဘုန္းၾကီး ” စသျဖင္႔ ၀ါစဥ္အရ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သုံးရပါမယ္ ။

လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအေနနဲ႔လဲ “ေဟ႔ေကာင္ ၊ ဟုိေကာင္ ၊ ဒီေကာင္ ၊ မင္း ငါ” စတာေတြ အစား “ ဘၾကီး ၊ ဦးၾကီး ၊ အကုိၾကီး ။ ညီေလး ၊ အေဒၚၾကီး ၊ အေဒၚ ၊ အမၾကီး ၊ ညီမေလး ” စသျဖင္႔ ယဥ္ေက်း ခ်စ္ခင္ ႏွစ္လုိဖြယ္ ေျပာဆုိတတ္ရပါမယ္ ။

( ၈ ) းးး အသြားအလာတတ္ဖုိ႕က အ႒မ

ယခုအခါ ရဟန္းေတာ္ေတြ ဆြမ္းခံၾကြရာမွာ တစ္ပါးနဲ႕ တစ္ပါး ရင္ေဘာင္တန္းလုိ႕ ၊ စကားေတြေျပာလုိ႕ ၊ မ်က္စိက က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္နဲ႕ ကုိယ္အမူအယာေတြကလဲ လွဳပ္ခါရမ္းျပီး အေတာ႔ကုိ ၾကည္႕ရ ရုပ္ဆုိး ေနပါျပီ ။ က်မ္းစာမ်ားနဲ႕အညီ ဘုရားရွင္ ျမဳိ႕ထဲ ၾကြသည္႕ အလား ေရွ႕ေနာက္တန္းလုိ႕ ၊ ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္လုိ႕ ၊ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ စကၡဳကုိ ခ်လုိ႕ သိကၡာရွိရွိ ၊ လူရွင္ ရုိေသေအာင္ သြားလာတတ္ရပါမယ္ ။

လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအဖုိ႕လဲ ရဟန္း ၊ သာမေဏ ၊ လူၾကီးသူမက အစ ကုိယ္႔ထက္၀ါၾကီးသူမ်ား အနီးမွာ ေသာ္၄င္း ၊ အေ၀းမွာေသာ္၄င္း ရုိရုိေသေသ ၊ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ၊ ရွပ္တီးရွပ္ျပာ မေနဘဲ သြားလာသင္႔ပါတယ္ ။

( ၉ ) းးး စည္းကမ္းလုိက္နာဖုိ႕က န၀မ

စည္းကမ္းေတြ ေလးစားရုံနဲ႕ မျပီးေသးပါဘူး ။ လုိက္နာ က်င္႔သုံး ၾကရပါမယ္ ။ ေရွး လူၾကီးမ်ား ၊ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ ေကာင္းတဲ႔ စည္းကမ္း ထုံးစံ ဥပေဒေတြကုိ ေနာက္လူမ်ားက လုိက္နာဖုိ႕ တာ၀န္ရွိပါတယ္ ။

သူ႕စည္း သူ႕ကမ္းနဲ႕ မလုိက္နာႏုိင္ရင္ သူ႕ေနရာမွာ ေရရွည္ေနဖုိ႕ မလြယ္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ စည္းကမ္းလုိက္နာ တတ္ဖုိ႕ကလဲ အေရးၾကီးပါတယ္ ။

( ၁၀ ) းးး စာတတ္ဖုိ႕က ဒသမ

အမ်ား အယူအဆကေတာ႔ စာတတ္ဖုိ႕က ပထမ လုိ႕ယူဆၾကဟန္တူပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ႔ စိတ္ေကာင္းမရွိဘဲ စာတတ္လဲ အလကားပါဘဲ ။ စည္းကမ္းမရွိဘဲ စာတတ္လဲ အလကားပါဘဲ ။ထုိ႕အတူ နာမက်န္းျဖစ္ေနရင္ ၊ ညစ္တီးညစ္ပတ္ ျဖစ္ေနရင္ ၊ ၀တ္ပုံ စားပုံ မတတ္ရင္ ၊ အေနအထုိင္ မတတ္ရင္ ၊ မေျပာအဆုိ မတတ္ရင္ ၊ အသြားအလာ မတတ္ရင္ ၊ စာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္ အလကားပါဘဲ ။ ကုိယ္႔အက်ဳိး သူ႕အက်ဳိး ဘာတစ္ခုမွ မျပဳႏုိင္ပါဘူး ။ စိတ္ေကာင္းရွိမွဳ စသျဖင္႔ အားလုံးျပည္႕စုံမွ စာတတ္ရက်ဳိး နပ္မွာပါ ။ ဒါေၾကာင္႔ စာတတ္ဖုိ႕ကုိ ေနာက္ဆုံးမွာ ထားတာပါ ။

ကဲ - ဒီေလာက္ဆုိ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အတုယူ ၊ လုိက္နာဖြယ္ နည္းနာေတြ သိေလာက္ျပီ ထင္ပါတယ္ ။

ဒါနဲ႕ ထပ္ေျပာပါဦးမယ္ ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဆုိအရ “ စာမတတ္လုိ႕ အပါယ္မက်ပါဘူး ၊ စိတ္ေကာင္းမရွိရင္ ၊

၀ိနည္း စည္းကမ္း မေလးစားရင္ အပါယ္က်ႏုိင္ပါတယ္ ။ဒါေၾကာင္႔ စာတတ္မွဳဟာ စိတ္ေကာင္းရွိမွဳေလာက္

အဖုိးမတန္ ၊ အေရးမၾကီးပါဘူး ” တဲ႔ ။ မွတ္သားဖြယ္ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္ ။

ရဟန္းသာမေဏ ၊ သူေတာ္စင္ အေပါင္းနဲ႕ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာ၀င္အေပါင္းတုိ႕ ေလးသေခ်ၤနဲ႕

ကမ ၻာ တစ္သိန္း ပါရမီ အဟုန္နဲ႕ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ အေကာင္းတကာ႔ ေကာင္းဆုံး စၾကၤာ ထုိက္ေလာက္တဲ႔

ေလာကစည္းစိမ္ကုိ စြန္႕ျပီး ၊ ဒုကၡ ခံ ၊ အပင္ပန္း အဆင္းရဲခံ ခဲ့ျပီး ၊ လူေတြရဲ႕ အက်ဳိး သတၱ၀ါေတြရဲ႕အက်ဳိး

( ၄၅ ) ၀ါ တုိင္တုိ္င္ မနားမေန ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ႔တဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵသာသနာကုိ အရွည္

တည္တံ႕ ျပန္႕ပြား ႏုိင္ေစရန္၊ စြမ္းစြမ္းတမံ ရြက္ေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစရန္ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါေတာ႔တယ္ ။

ႏွလုံးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ .... ။


(မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ Facebook စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွတစ္ဆင့္ ကူးယူတင္ျပပါသည္။)